Ik ben nu bezig met Schouwen-Duiveland.
Ik heb daar een speciaal fenomeen: zij hebben veel splitspunten waar geen knooppuntnummer op staat. Toch zijn het voor de planner echte knooppunten, want je moet een keuze maken tussen (meestal) 2 richtingen.
Hoe doe je dat dan, onderweg, vraag je je af? Nou, zij zetten bij elk pijltje onderweg het knooppuntnummer waar het heengaat, dus als je je bestemmingen nou een knooppunt geeft dan kun je onderweg volstaan met pijltjes zonder knooppunten. En dat doen ze dus veelvuldig. Nou kan ik zeggen: dan doen ze het verkeerd, maar het is wel een werkend systeem wat hje in het veld aantreft, dus we moeten het op de een of andere manier toch mappen, kunnen checken en voor de planner werkend krijgen. NB de Wandelnetplanner maakt er een potje van, zowel in de rendering als in de planning. Dus die hebben het niet kunnen oplossen.
Ik heb hetzelfde fenomeen in alle andere gebieden gezien, maar dan echt als uitzondering, iets wat ze nog moeten oplossen door een nummertje bij te plaatsen.
Hoe gaan wij dat dan doen?
Principiele keuze is: moeten de ongenummerde keuzepunten als knooppunten getagd worden?
Zo ja, dan moeten we kijken wat we met de rwn_ref tag doen. Dat moet wel eenduidig zijn, want de checkers en data-users moeten erop kunnen rekenen, en het moet ook logisch zijn voor losse mappers die een paaltje erin willen zetten omdat het er nou eenmaal staat.
Alternatief is om die punten niet te taggen. Maar dan moeten we MI alle routes die via die punten lopen doortrekken, dwz dat er vaak lange overlappende stukken in verschillende knooppuntroutes tegelijk voorkomen.
Nadeel van dat laatste is dat je bij zo’n splitspunt in de planner niet meer kan kiezen, wat niet erg logisch is voor de gebruiker. Maak je kan nog steeds alles plannen wat je op de weg ook kan plannen.
Om het konkreet te maken: stel je hebt een lange route van Wkp A tot Wkp B. Een route vanaf Wkp Z loopt naar een punt halverwege A-B, en daa staat een ongenummerd paaltje met pijltjes naar A en naar B.
Als je van A of B komt staan er pijltjes naar B en Z, resp A en Z.
De eerste oplossing tagt het ongenummerde punt als knooppunt, maar zonder nummer, of laten we zeggen, x. De knooppuntroputes worden dan A-x, B-x, Z-x.
Bij de de tweede oplossing tag je het ongenummerde paaltje niet. Voor het gemak noem ik het paaltje toch even x.
De knooppuntroutes zijn A-B, A-Z en B-Z.
Het segment A-x komt voor in A-B én in A-Z; B-x komt voor in A-B én Z-B; Z-x komt voor in A-Z én B-Z.
Planner
Beide oplossingen gaan wel iets vragen van de Planner.
De eerste oplossing moet zorgen dat er ongenummerde knooppunten kunnen zijn. Op dit moment is rwn_ref verplicht, dus waar ik dit heb toegepast heb ik een puntje of een vraagteken eringezet. Een puntje, want het is een punt; een vraagteken, want je hebt daar een keuze te maken: waar ga ik heen?
In de output komt dan (zie voorbeeld) te staan: A . Z of A ? Z. Er zijn gevallen waar meerdere dummypunten onderweg voorkomen, dat zou dan worden A . . Z of A ? ? Z. Ben ik niet heel gelukkig mee, maar het is niet onbruikbaar, en het is echt zo dat de gebruiker onderweg keuzepunten tegenkomt. Kan nisschien in de output opgelost worden, met een dikke punt of sterretje of zo. ik kan natuurlijk ook een * als rwn_ref zetten, maar dat is dan weer niet logisch voor de mapper.
! Misschien rwn_ref=none als tag gebruiken?
Het nadeel van de tweede oplossing in de planner is dat je de dubbel voorkomende secties niet meer kan aanklikken als tussenpunt. Ik gebruik de verschillende planners behoorlijk vaak, en die aanklikfunctie van segmenten heb je heel vaak nodig, Ik zie daar niet echt een oplossing voor (de Wandelnetplanner heeft het ook niet opgelost).
