Hoe kan Natuurmonumenten het beste omgaan met ongewenste paden?

Specifiek:

Een particuliere (dus niet privé) weg die toegankelijk is voor publiek wordt na 30 jaar een openbare weg, of al na tien jaar als de weg door de gemeente onderhouden wordt. De eigenaar kan dit voorkomen (juridisch: “stuiten”) door een bord “eigen weg” te plaatsen of één dag per jaar zijn weg voor verkeer af te sluiten.

Maar: Die 30 jaar betekent niet automatisch dat de openbaarheid juridisch vast ligt en hier begint het grijze gebied. Als je na 50 jaar pas een bordje “eigen weg” plaatst en daar kraait vervolgens geen haan naar dan gaat deze vlieger niet op.

Alle openbare wegen in het buitengebied moeten namelijk door de gemeente op de zogenoemde wegenlegger beschreven worden. En veel gemeenten zijn daar behoorlijk laks in.

Dan:

Een afgesloten hek hoeft niet verboden toegang te betekenen, een boer kan een weg door een weiland met een hek afsluiten om zijn vee binnen te houden. Dan staat er op zo’n hek een bordje als: “gelieve dit hek i.v.m. vee achter U weer te sluiten”

Ik vind dit voorbeeld zeer twijfelachtig. De betreffende mapper heeft behalve de tagging zelf niets beschreven over aard en gebruik van de paden. Bovendien geeft Google maps aan dat dit een weg is: https://www.google.com/maps/@-3.2024551,35.508821,15z

Een wildpad is wezenlijk anders dan een mensenpad, dat heb ik eerder al in dit topic toegelicht, net als de redenen dat we dit niet moeten / willen tagggen.

Een wildpad kan in no-time van olifantenpaadje naar een gewoon wandelpad transformeren en dat zal ik n.a.v. survey dan ook onmiddellijk verwijderen (bij twijfel benader ik natuurlijk de betreffende mapper).

Voor de goede orde: Ik heb animal tracking cursussen gedaan anders zou ik hier niet zo stellig en resoluut in zijn. Wildpaden mappen als pad is door onwetendheid zomaar gebeurd en kan onomkeerbare schade aan de natuur aanbrengen als hier mensen over gaan lopen.

bord met tekst “prive” is een uiting van “op blijkbare wijze” volgens W.v.S en houd =private in.

afgesloten of een gesloten hek, het verschil, het slot op slot.

“verboden toegang” en “verboden toegang voor onbevoegden” daar zit een verschil in.

Slecht voorbeeld misschien maar dat was het eerste wildpad dat ik in Ngorongoro vond, in het buitenland worden wildpaden als voetpad gebruikt, Als een pad op een luchtfoto zichtbaar is, wordt dat pad gekarteerd, en als je niet wil dat er mensen op lopen of op mountainbiken dan moet je dat op de grond aangeven en taggen in OSM. In OSM is er de tag foot=no bicycle=no. Een autosnelweg is ook niet bedoeld dat er mensen op lopen of fietsen, en dat leg je vast met tags en borden.

Ik begrijp je zorgen Tilia_J, maar als jij een pad verwijdert dat duidelijk zichtbaar is op een luchtfoto, dan komt dat pad onherroepelijk vroeger of later terug in OSM, dan kun je maar beter de tags goed beheren.

Van jou kan ik dat wel accepteren want jij bent mijn medemapper. Maar iemand die alleen lid wordt om “zijn terrein” eventjes op OSM “op te schonen” om wandelaars weg te jagen is geen mapper en moet wat mij betreft pas op de plaats maken en wordt gelukkig ook opgemerkt door bijvoorbeeld Eggie.

Voor de rest bevalt mij de discussie prima en bekruipt mij zelfs het gevoel dat ik niet precies weet wat olifantenpaadjes / wildwissels en zo precies zijn. Waarschijnlijk kan ik ze in het echt niet eens onderscheiden en leer ik eens wat.

Als kaartmaker heb je ook een verantwoordelijkheid, net zoals priesters, Imans en rabbijnen dat ook hebben. Je kunt voor iedere discussie wel het Oude Testament ter hand nemen en zeggen: “het geschrift zegt zus of zo”, maar een kleine dosis gezond verstand mag je van elke mapper wel verwachten. Als mapper heb je ook een verantwoordelijkheid naar je gebruikers toe.
Toen FB nog niet heel Mapillary verneukt had en ook via die servers, data ging graaien, heb ik (onder de naam madel) heel veel paden nagelopen in mijn omgeving.
Het massale en onaflatende toerisme, wandelaars, fietsers en MTB-ers (in Zuid-Limburg en de Veluwe) leggen zo’n hoge druk op de natuur dat mappers ook gewoon eens een keer kijken hoe we het best tot een oplossing komen. BGT en wellicht misschien zelfs een layer van Natuurmonumenten lijkt mij een prima basis om echte paden van wildpaden en olifantenpaden te onderscheiden. Meer streepjes op de kaart, maakt de kwaliteit niet beter en op een pad waar je na 2 km een machete nodig hebt om doorheen te komen, zit niemand te wachten, ook al schrijft de OSM-bijbel dat ze ingetekend mogen worden.

Het belang van de natuur gaat boven dat van een kaart. Waar het hier om gaat is of zo’n ‘wildpad’ er als een voor mensen begaanbaar pad uitziet, dat vanaf een toegankelijke weg of pad te belopen is. Is dat het geval, dan zullen er avontuurzoekers over gaan lopen, ongeacht of het op de kaart staat, en als daar aktieve mappers bijzijn zal het pad op de kaart kunnen verschijnen. Daar zal de beheerder dus in het veld iets aan moeten doen; dat los je niet op door het van de kaart te halen. Ik denk dat natuurbeheerders daar meestal wel een oplossing voor weten die zo’n wilddoorgang voor het oog of voor de mens maskeren maar voor het wild intakt laten.

Als de oplossing moet groeien:

Door het ‘pad’ tijdelijk wel in OSM te houden maar ongerenderd en met duidelijke tags voorkom je in ieder geval dat het op de aktuele kaart staat, dat het herhaaldelijk weer verwijderd en vervolgens weer toegevoegd wordt, dat het in routes blijft staan en dat het door een router gekozen wordt.

PS1 IN deze diskussie wordt de term “wildwissel” gebruikt, maar wildwissel is toch de Nederlandse term voor een ekodukt? Faunapassage lees ik ook, in dezelfde betekenis. Ik neem aan dat we daar geen meningsverschil over hebben: een ekodukt is geen pad, en volgens mij is dat in het veld altijd wel duidelijk. Dus als iemand daar een pad in ziet en het intekent kan dat zo de prullebak in. Een passend changesetkommentaar is dan wel netjes natuurlijk.

PS2 Ik heb weinig spontane wildpaden gezien die ik voor een wandelpad zou aanzien. Als er wel eens wild oversteekt dan zie ik op die plek hooguit een ingang voor een “natuurpauze”, vaak ook herkenbaar door de witte papiertjes die er liggen. Wat je natuurlijk ook niet wil, maar dat is dan geen wandelpad en als iemand het duidelijk verkeerd beoordeelt en toch als pad intekent, dan zie PS1!

PS3 Iets anders is weer dat groter wild misschien een voorkeur heeft voor een oud en te verwijderen pad. In dat geval is de afspraak die Boswachter Sander had samengevat van toepassing, maar dan met wat meer nadtuk op punt 1:

Ik dacht eigenlijk dat iedereen zich hier wel voldoende in kon vinden.

Dat lijkt me inderdaad de meest praktische oplossing: Dus wèl karteren, zodat een nieuwe mapper in het gebied weet dat er al naar gekeken is,
en dan alléén met de tags “comment=wildwissel, geen pad” voor de mappers en “description=Wildwissel, niet betreden!” voor de gebruiker.

En internationaal een natural=animal track (of zoiets) afspreken.

Een bijkomend voordeel van het karteren van wildwissels (wildpaden) is dat op de kruising met doorgaande wegen de node “hazard=animal_crossing” geplaatst kan worden.
https://wiki.openstreetmap.org/wiki/Tag:hazard%3Danimal_crossing
of bij ecoducten “man_made=wildlife_crossing”

Suggesties welkom.

Zou https://wiki.openstreetmap.org/wiki/NL:Tag:highway%3Dpath een geschikte plek zijn om hier iets over te zeggen? In voorkomend geval kunnen we dan simpelweg daarnaar verwijzen.

Een wildpad zou dan als “veelgemaakte vergissing” kunnen opnemen met een pakkend plaatje.
Het uitfaseerstappenplannetje kan in een apart hoofdstukje.
Om het in de Engelse hoofdpagina te krijgen zou het even via de tagginglist gemeld moeten worden. Aangezien de hoofdtag niet verandert en het gebruik van disused: voor dit doel al standaard is, denk ik niet dat er een stemming voor nodig is. Misschien vindt men het uberhaupt niet nodig; des te makkelijker dan.
NB In wildere gebieden wordt soms juist gebruik gemaakt van grotere wildsporen voor wandelroutes. Er zijn boeken over.

Komen we dus bij de principevraag: is een wildspoor/wildwissel/wildpad een OSM highway of een OSM natural?
Aangezien wildpaden in het buitenland ook gebruikt worden als pad, komen we bij een dilemma.

“natural=animal_path” dan maar invoeren voor gebruik in Nederland? Met “comment=wildwissel, geen pad” voor de mappers en “description=Wildwissel, niet betreden!” voor de gebruiker. Dat routeert tenminste niet en rendert ook niet, want dat is de hoofdzorg van natuurbeheerders, maar dan staat het wel in josm en id.

Ik zou dan gaan voor highway=animal_path. Dat wordt ook genegeerd door toepassingen die de highway-waarde niet kennen (zie topic over highway=busway), maar maakt wel duidelijk dat het conceptueel onderdeel is van het highway-netwerk, en maakt het voor specialistische toepassingen uiteindelijk wel mogelijk om erover te routeren als daar bewust voor gekozen wordt (routeplanner voor boswachters/veiligheidsregio’s/dieren/…), evt. met access-tags voor bijzondere situaties.

Ik zou dat alleen doen als er in Nederland uberhaupt een voorbeeld is van een wildpad wat (door mensen) gebruikt mag worden en ook daadwerkelijk door mensen gebruikt wordt. Al denk ik dat het dan al snel geen wildpad meer is.
Als het vooral een buitenlands feestje is om via berepaden te hiken mogen die ook de tagging verder verzinnen, denk ik.

Mooi. Kernvraag: routeren of niet?
Routeren: highway=path foot=no bycicle=no access=private
Niet routeren: natural=animal_path

Alemaal met “comment=wildwissel, geen pad” voor de mappers en “description=Wildwissel, niet betreden!” voor de gebruiker.

Bij routeren is er wel grotere kans op betreding door onbevoegden.

Vergeet dan ook niet ski=snowscooter=no :smiley:

Het omgekeerde geval komt vast ook wel voor: een ongemapt geitepaadje wordt in de toekomst het wandelpad, maar dat moet nog aangegeven en geschikt gemaakt worden. Dan kan je het alvast met construction of construction: erin zetten tot het daadwerkelijk opengesteld is.

Natural.

Het is in de wildernis wellicht voor de hand liggend dat mensen wildsporen gaan volgen simpelweg omdat er geen normale paden of wegen zijn. In Nederland is dat niet het geval.

Er is ooit een proposal geweest voor bovenstaand issue met in de sectie “rationale” de opmerking over niet-wenselijk zijn van rendering

https://wiki.openstreetmap.org/wiki/Proposed_features/Social_path

Maar zijn we niet bezig met een probleem te adresseren wat maar heel weinig voorkomt in OSM NL? Op de Veluwe kom ik het eerlijk gezegd nauwelijks tegen.

+1
Een wildpad of wissel komt in Nederland nauwelijks voor met afmetingen die uitnodigen er een voetpad van te maken. De laatste mammoeten en wisenten liepen al een hele tijd geleden in deze omgeving. Herten en reeën maken volgens mij geen struturele wildpaden en het Hazenpad is in de regel te klein voor een voetganger.

Nederland is grosso modo een park en geen wildernis.

In Gouda bestaat er wel een Muizengat en ernaast een Hamstergat, telt dat als wildwissel misschien?
Vreemd genoeg zijn beide namen niet getagd op de OSM?

Uit dit topic concludeer ik dat dit vaak voorkomt, ofwel omdat het pad juridisch een openbare weg is, ofwel omdat het een eigen weg is zonder bordje verboden toegang. In dit topic wordt ook geklaagd dat deze paden daadwerkelijk door mensen worden gebruikt.

Als dit niet het geval is, kunnen we gewoon highway=path + access=private gebruiken. Dit heeft het gewenste effect (standaard geen routering, afwijkende rendering om ontoegankelijkheid te benadrukken). Er is dan geen reden om een nieuwe tag te verzinnen.

Het probleem is dus al beschreven.
Kunnen we dan niet de tags gebruiken die men daar aanbeveelt?
highway=path
access=no
informal=yes