Vandaag merkte iemand in de OSM World Discord server op dat de naam van de Dam in Amsterdam wel erg vaak vermeld staat. In OSM ligt er op de Dam een netwerk van highway=pedestrian wegen en vlakken en elk van deze wegen heeft een naam. Als we de richtlijnen van “One feature, one OSM element” volgen, dan hoort de Dam natuurlijk maar éénmaal in OSM te bestaan. Wat is jullie kijk hierop; wat is een goede manier om de Dam (en vergelijkbare pleinen) te mappen?
In principe klopt het dat elk voetpad de name-tag draagt, want de one feature is dan dat (stuk) pad en niet de naam. De naam is een eigenschap van dat stuk pad, en dat er meerdere paden zijn (tezamen) zo heten doet daar niets aan af. Maar de conventie is om bij fiets- en voetpaden terughoudend te zijn met de namen als deze ook al op een way hoger in de hiërarchie staan, zoals een straat of een plein.
Persoonlijk zou ik bij de Dam het plein als één gebied met de naam taggen (misschien een multipolygon bestaande uit de twee delen highway=pedestrian met area=yes?) en bij de rest de naam latten vervallen.
Dit is een terugkerend punt van discussie ook op de Tagging Mailinglist, want vanuit het oogpunt van navigatiesoftware is het fijn als er een naam aan elke way hangt, maar er is nu geen manier om dat te doen zonder ook de renderer te dwingen het te tonen, en daar is het bij stoepen en en wandelpaden juist niet wenselijk. Er zijn wel initiatieven die voorstellen om bij paden die qua naam bij een ander horen (zoals stoepen of fietspaden parallel aan een straat, of navigatiepaden zoals deze over een plein) te kunnen koppelen aan de naamhouder (zodat renderers kunnen kiezen om de naam alleen bij ver in te zoomen te tonen), maar deze ideeën komen nog niet van de grond. Dus houdt je voorlopig over de conventie om terughoudend te zijn met de name-tag bij voetpaden.
(Strikt genomen zijn die navigatiepaden over de Dam overbodig qua data, maar er zijn nou eenmaal geen routers die een voetganger netjes over een area=yes highway kunnen routen, dus zijn ze nodig).
Als ik dit zeg dan krijg ik altijd opmerkingen dat het best mogelijk is, met voorbeelden en soms kode erbij, maar in de praktijk is het voor normale gebruikers niet beschikbaar. In de gegeven voorbeelden bestaan er ook nooit obstakels op zo’n plein, wat in de praktijk nog best vaak voorkomt.
Ik maak dus inderdaad geregeld looproutes over een plein, veld of stuk bos aan, als pad of voetpad, maar ik tag een naam alleen als ik zeker weet dat er een officiëel pad met een eigen naambordje is.
Ik zou het enorm fijn vinden als ik zulke virtuele paden niet meer hoef te doen en in routerelaties gewoon een area zou kunnen opnemen zonder dat alle bekende routeverwerkers, planners en routers erover vallen. Wat mij betreft zouden ze geen moeilijke dingen hoeven doen, gewoon tijdens de verwerking een rechte lijn van begin naar eindpunt maken als virtueel pad.
Renderen: niet, of met een stippellijn of vervaging of zo; Planners: gewoon de virtuele rechte lijn gebruiken (ev met een opmerking of uitroepteken of zo); Navigatiemelding: “Eigen route van <punt 1> naar <punt 2>” oid. En dan een kreatieve aanpassing van de visuele aanwijzingen, een stukje van de pijl gestippeld of zo.
Ik zou ff moeten testen (of weet iemand dat?) hoe het in de standaard gpx-export terecht komt; misschien zou die een aanpassing nodig hebben.
Hi Friendly Ghost, Je trapt hier op een heikel punt. Het weergeven van namen bij elementen wordt door cartografen opgelost door zaken weg te laten. Neem een watergang met een naam en breek de way netjes bij alle bruggen op, met een los / apart watervlak ter plaatse van de brug. Alle korte delen krijgen van de renderer dan ook die naam, bv Vaderlandse Ringvaartkanaal, correct maar 't Dam effect en in OSM onvermijdbaar of slechts na handmatige aanpassingen / weglatingen. Een klein voorbeeld neem een zoom level en kijk naar een plaats met veel huisnummers, de huisnummers belemmeren het zicht op de kaart en ja voor een router is het nodig, maar ik ga voor de kaart.