Wanneer ik in gebieden waar de 3D-shapes zijn geïmporteerd op sommige zoomlevels kijk, dan wordt de indruk gewekt dat door de aangebrachte [bos]-perceelscheiding tegelijk alle tussenliggende bospaden worden weergegeven.
Zie: http://www.openstreetmap.org/?lat=52.07353&lon=5.991&zoom=16&layers=B000FTF
Is dit effect bekend en levert dit geen verwarring op met de tag ‘highway=unclassified’? Deze geeft in Mapnik eenzelfde witte weergave.
Tja, de achtergrond is bijna wit en unclassified wegen zijn wit, er is wel degelijk verschil te zien tussen die twee. Maar dit is eigenlijk een renderer probleem en zeker geen tagging probleem.
Overigens, voor diegenen die de ruimtes op willen vullen met paden (want er lopen bijna altijd van die brede brandgangen/landbouwvoertuigen paden), doe dit dan aub met highway=track en niet met highway=footway oid.
Edit: En natuurlijk is het mooiste dat al die paden ook echt bewandeld of befietst zijn zodat er een gpx track als bewijs is dat we die niet zomaar ergens van over getrokken hebben 
Dat bewandelen/befietsen is sowieso nodig om gelijk de staat van het pad vast te stellen.
surface, tracktype, width, access: allemaal waardevolle informatie die je toch niet kunt bepalen door over te trekken. En het is toch ook nog eens veel leuker om een dag rond te trekken in zo’n bos?
Van een echte, zelf vastgelegde track in een bos moet je toch niet al teveel nauwkeurigheid verwachten, maar het is genoeg om je andere waarnemingen te matchen met bovengenoemde onderbrekingen in landuse.
Zeg, moet ik eens een trackje maken gebaseerd op een aantal punten opgenomen met waypointmiddeling? Kijken wie dan het dichtst bij de werkelijkheid komt. 
Wat zou daarmee je punt zijn? Dat je een aantal punten die al onnauwkeurig kunnen zijn (ivm bladerdek naast/boven je) middelt en daardoor denkt dat die meetfout zich niet doorzet in het gemiddelde resultaat? Zelfs als je standdaarddeviatie toepast, zegt dat nog niet veel over je resultaat. De extremen die je daarbij weggooit, hadden net zo goed de juiste positie kunnen aangeven, terwijl de gemiddelde waarde de foute is.
Ik heb het genoeg meegemaakt dat, zelfs bij stilstaan in een bos, je positie langdurig foutief bepaald kan worden door de gps. Maar er zullen vast wel omstandigheden (minder bladerdek, satellieten precies in een gunstige positie) te bedenken zijn die wel goede resultaten geven.
Zoals mij vroeger geleerd is: 1 meting is geen meting.
Ik bedoel enerzijds te zeggen dat ik goede ervaringen heb met het langer meten bij het opnemen van een wp.
[http://garmin.blogs.com/softwareupdates/2009/04/waypoint-averaging.html]
wp komt inderdaad voor op straat ipv in de achtertuin. Zaken als bladerdek laat ik hierbij buiten beschouwing.
Anderzijds probeerde ik te relativeren: Net als in onze tracks zal in de 3D-shapes toch ook [per definitie] een fout[je] zitten?
En opnieuw met een knipoog: 3D-shapes is soms best lastig: Bij het mapppen moet je echt zorgen dat je niet dwars door een huis gaat: http://www.openstreetmap.org/?lat=50.829089&lon=5.976968&zoom=18&layers=B000FTF