Als je alleen voor jezelf mapt en een perfect geheugen hebt van waar je eerder bent geweest, dan werkt dat wellicht prima.
Maar alle andere mappers moeten dan toch nog steeds alsnog gaan kijken of de situatie nou wel of niet overeenkomt met de default om daarachter te komen?
En gebruikers die dat niet op voorhand kunnen of willen blijven zo nog steeds in onzekerheid of die access nou wel of niet is vastgesteld als er geen tags op staan.
We taggen niet voor onszelf, maar juist om duidelijkheid te geven aan andere gebruikers.
Nee, dat doe ik niet, ik gebruik die waarde zoals die in de algemene Access-wiki is omschreven, namelijk om te beschrijven *of * je daar met een bepaald vervoermiddel wel of niet mag komen:
Daar staat nergens dat je geen waarden mag opnemen die overeenkomen met een bepaald default-voorstel (dat bovendien niet is aangenomen en niet breed wordt gebruikt door datagebruikers).
Integendeel, de wiki-adviezen staan, zoals eerder al aangegeven vol met voorbeelden van tagging die overeenkomt met veronderstelde defaults.
Nee, in de de access-waarde en de bron zijn twee verschillende dingen.
De access-waarde neem je op in de access-key, zo simpel is dat, ongeacht wat de bron is.
De *bron *van de access-waarde neem je inderdaad elders op, daarvoor zijn verschillende varianten (in changeset-tags, source:access=).
Daarnaast is er ook nog *survey_date=**, dat is weer een eigen key (die ik wel vaker wil gaan gebruiken zodat andere mappers en ikzelf vervolgsurveys kunnen prioriteren adhv datum om te kijken of er nog veranderingen zijn).
Nee ik beweer ook helemaal niet dat de mapper per definitie zelf een survey heeft gedaan, je kan de access ook hebben afgeleid uit een Mapillary-foto of uit navraag bij de boswachter. Maar hoe dan ook is de access bekeken, en het resultaat daarvan zet je in de access-key, zo werkt het nu eenmaal.
Als je dat gaat weglaten op basis van zelf verzonnen regels en waarden in wiki-tabellen die de meeste mensen helemaal niet kennen en die ook niet door alle datagebruikers worden gehanteerd, dan spaar je zelf een klein beetje moeite uit door minder tags te plaatsen.
Maar daarmee maak je situatie heel onduidelijk en complex voor andere gebruikers, die allerlei hulptabellen erbij moeten pakken en dan nog steeds maar moeten raden of een access-waarde nou helemaal onbekend is bij de mapper , of niet is ingevuld “omdat het default is”.