Insgelijks, en ik zal ook mijn best doen ! (-:
Mooi dat je scenario’s schetst en de voors en tegens in beeld wil hebben.
Dat is naar mijn idee om verschillende redenen niet het geval. Ik zal ze langslopen, maar dat kost wel wat tekst.
Ik haal omdat het zo illustratief is toch maar het praktische voorbeeld erbij waarmee het punt van “verwarring voorkomen” door correcte informatie uit de database verwijderen begon:
Deze dwingende redenering is echter duidelijk op een aantal misvattingen is gebaseerd, waardoor je het niet als dwingende maatstaf voor het weglaten van correcte informatie gebruiken:
-de mogelijkheid dat een bord wordt geplaatst voor extra duidelijkheid (bijvoorbeeld omdat veel weggebruikers de regels niet goed kennen of ze graag selectief vergeten) wordt op voorhand buiten beschouwing gelaten, terwijl die mogelijkheid zelfs expliciet in de verkeersregels is opgenomen (RVV art 67, lid 1, onder a: onderbord kan naast beperking van werkingssfeer ook nadere uitleg van verkeersbord inhouden)
-belangrijker nog is dat hierboven ook niet wordt overwogen dat het ontbreken van een waarde in eerste instantie betekent dat de waarde **onbekend **is, en dat dat verschillende oorzaken kan hebben, met als een van de vele dat is geconstateerd dat de waarde samenhangt met die van een default in een bepaalde tabel
Erg goed dus dat je in je vragen uitgaat van iemand die wel beseft dat iets onbekend is, en dat het in werkelijkheid verschillende waarden kan hebben, dat maakt de discussie een stuk zinvoller.
Daar zit 'm al de eerste kneep: er is geen duidelijk gescheiden oude en nieuwe situatie: er zijn zowel beginnende mappers (vanwege sjabloon web-editors) als ervaren mappers die al lang en breed access expliciet taggen. Dat is ook conform werkwijze OSM, bij zo’n beetje elke highway=* in de wiki staat bij de eerste "Usefull combinations" genoemd: access=*
Wat je nu wel ziet -en dat vertekent het beeld van *“de huidige situatie”-, *is dat er een groep mappers is die anderen ontmoedigen om geen expliciete access-tags te plaatsen en die zulke tags zelfs actief -en in extreme gevallen met undiscussed mechanical edits- verwijderen uit de database. Je ziet nu dus minder expliciete tags dan er oorspronkelijk in zijn gezet.
Dit kan je denk ik niet los zien van het feit dat hier veel fietsers actief zijn (daarom is OSM ook zo geweldig goed voor algemene fiets-info), en veruit de meeste fietsers kunnen in de praktijk prima toe als de fietspaden alleen de tag highway=cycleway hebben (en mtb-routes in een relatie zitten), overige tags daarbij hebben voor de meeste gebruikers slechts marginale meerwaarde.
Voor wandelen is dat echter anders, net als voor fietsers die graag legaal buiten de reguliere fietspaden willen fietsen.
Ook dat weet je niet, er IS geen standaard normale toegang (sommige mensen veronderstellen dat ten onrechte) en het niet hebben van een tag kan verschillende redenen hebben, zoals de vier genoemd onder punt 1 in dit bericht, waaronder de mogelijkheid dat een pad is geïmporteerd of overgenomen van een luchtfoto zonder informatie (doe ik zelf ook vooruitlopend op survey om werk zinvol te kunnen plannen)
Die verwachting is ook nu heel sterk afhankelijk van (a) het gebied en de context (b) jouw specifieke kennis over die gebieden en context, zoals ook toegelicht onder punt 2 van dezelfde post. In sommige gebieden is de kans groot dat het foot=yes (meestal permissive…) is, i andere gebieden is het vaker foot=no. Dat kom je te weten uit ervaring en OSM is juist bedoeld om de kennis van lokale mappers beschikbaar te maken voor iedereneen.
Zo weet ik, door veel struinen en interesse in access, toevallig dat je in een gebied van Natuurmonumenten er echt niet op hoeft te rekenen dat je mag fietsen op een path, terwijl dat voor een ander weer veel minder vanzelfsprekend is. En in duingebieden weet ik toevallig dat er een enorme variëteit is in access voor voetgangers : van alleen maar op G7-paadjes tussen de hekjes, tot op alle paden, tot zelfs vrij struinen buiten de paden. Ook dat is voor een niet-local niet vanzelfsprekend.
Nog complexer wordt het al het verwijderen van expliciete tags onder het mom van defaults; als ik een path zonder access-tags zie buiten Limburg, met als laatste mapper Martin, dan zou je kunnen redeneren dat de kans dat het eigenlijk foot=yes *bovengemiddeld *groot is, omdat het pad juist vanwege de oorspronkelijke aanwezigheid van die tag is gewijzigd…
Er spelen dus allerlei onzekerheden op een complexe manier door elkaar, er is nu niet een zekerheid bij het ontbreken van de tag, alleen een inschatting van de feitelijke toegankelijkheid die van persoon tot persoon en van situatie tot situatie verschillend zal zijn.
Nee, het is net omgekeerd: hoe vaker er expliciet wordt getagd, hoe minder vaak je je überhaupt onzekerheid hebt over de vraag of een mapper nou wel of niet heeft geconstateerd of je daar nou wel of niet mag lopen.
Onzekerheid over de toegang bij afwezigheid van een foot=* is er sowieso al, ook in de situatie waarin alle foot=yes door weglaten/verwijderen vanwege “default” op een hoop worden gegooid met onbekende situaties.
Wel is het zo dat er door de nu veel voorkomende selectieve manier van taggen (wel “no”, maar niet “yes” taggen) het aandeel paths zonder foot=* dat *feitelijk toegankelijk *is, hoger dan het aandeel paden feitelijk toegankelijke paden in ons land. Dat geeft echter geen zekerheid, maar een vertekende kans, waardoor je zelfs met goede lokale kennis geen behoorlijke inschatting meer kan maken.
Bovendien is het zo dat door het wegnemen van de onzekerheid op het ene path (yes of no taggen afhankelijk van situatie in het veld), de verhouding van yes/no binnen de resterende paden in beginsel NIET zal veranderen: die zijn onafhankelijk van elkaar.
Het is dus geen Russisch roulette; daarbij wordt bij elke keer overhalen van de trekker -zonder daarna de cilinder spinnen- de kans op een “hit” bij de volgende keer groter : van 1/6e naar 1/5e naar 1/4e etc. Het is meer als dobbelen : op zich is het gooien van 5 zessen achter elkaar minder waarschijnlijk dan 4 zessen achter elkaar, maar de kans op een zes is bij de 5e worp op zich net zo groot als dat ie bij de 4e worp was.
Juist als mensen blijven doorgaan met selectief taggen (wel "no, maar niet “yes”) of zelfs selectief slopen, dan zal de verhouding van feitelijk wel/niet toegankelijke paden binnen de groep “geen foot=*” gaan veranderen en steeds meer afwijken van de werkelijke verhouding van wel/niet toegankelijke paden.
De toenemende onzekerheid van doorgaan met selectief taggen op basis van defaults wordt het meest duidelijk als je de theoretische en *verder ideale situatie probeert voor te stellen waarin alle paden zijn gecheckt, correct getagd (alleen dus zonder foot=yes…) en actueel zijn.
In dat geval zijn er nog steeds paden met oa foot=no, foot=permissive en zonder foot=
Als gebruiker heb je echter geen overzicht over de vraag of alles gechekt en actueel is (anders had je geen OSM nodig…) en resteert er nog nog steeds een onzekerheid of je ergens nu wel of niet mag lopen, het ontbreken van foot=* nog steeds twee verschillende dingen kan betekenen: (a) het is onbekend, dus yes of no of (b) we hebben foot weggelaten omdat het yes is…
Het verschil met nu is dat in deze ideale situatie -met resterende onzekerheid vooraf- in het veld steeds zal blijken dat je toch op het pad mag lopen, terwijl je nu dus regelmatig op verbodsbord of hek ofstuit op een path zonder foot=*
Maar het voorspellend vermogen van de kaart is veel minder toegenomen dan in de situatie dat *foot=yes *gewoon als *foot=yes *zou zijn getagd.
Als de betreffende wandelaar eerst minder twijfel voelde, dan was dat een erg vals gevoel van zekerheid, ook omdat deze voorbij zou gaan een het andere type fout dat ook voorkomt bij onzekerheid: niet alleen vals negatieven, maar ook vals positieven
https://en.wikipedia.org/wiki/Type_I_and_type_II_errors
En juist bij selectieve default-tagging werk je vals positieven in de hand waarmee je in het veld onverwachts tegen verboden oploopt als je moet vertrouwen op paths zonder foot=*
En dat soort fouten (aangenomen =yes, feitelijk =no) is voor de meeste mensen veel storender dan dat je een pad vanwege onzekerheid over de toegang -onterecht- links laat liggen bij het plannen van je route (aangenomen =no, feitelijk =yes). Bij een onverwachts verbod moet je terug of omlopen, en daar heb je niet voor gekozen. Als je kiest om een pad links te laten liggen vanwege onzekerheid, dan weet je in ieder geval dat jouw alternatieve omweg een grotere kans heeft op succes, en misschien heb je mazzel en blijkt de doorsteek zonder foot=* toch toegankelijk als je er onderweg toch langs komt.
En het zijn juist de vals positieven (een onverwachts verbodsbord of hek) die mensen doen twijfelen aan de kwaliteit van een kaart.
Zoals aangegeven leidt meer expliciete tagging naar mijn mening niet tot nadelen met betrekking tot onzekerheid, verwarring of minder vertrouwen in OSM, integendeel.
Ja, dat is het nadeel van al dan niet eerder toegepaste “default-tagging”: je weet het niet…
En je kan dan zeggen dat dat simpel is opgelost door dan maar iets aan te nemen, maar dat neemt de onzekerheid niet weg.
Dus als je hecht aan het verbeteren van de databse, dan stond zo’n pad toch al op de lijst voor een survey, los van de vraag of veel andere mensen nu ook interesse krijgen in expliciete tagging.
Ik zie, ook gelet op het bovenstaande, niet direct in hoe dat noodzakelijkerwijs volgt uit het meer toepassen van expliciete tags.
Het hele idee van expliciet taggen is juist om het in te vullen als je het echt weet, aangezien een lege waarde betekent dat je het niet weet. Het ten onrechte invullen van foot=yes is in strijd met bestaande taggingafspraken en zal ook snel genoeg worden opgemerkt door de eerste gebruiker die stuit op een verbodsbord op een pad dat door zo’n fictieve snodaard op foot=yes is gezet.