Altijd handig om onze eiland status te vergroten.
'Het uitgangspunt voor de gebruiker van dit type pad (highway=path) is “toegestaan voor alle niet-gemotoriseerde verkeersdeelnemers (motor_vehicle=no)” ’
De meeste paden in ons land mag je ook niet met de motor berijden. Is het dan niet sneller de omgekeerde route te doen? Stel je gaat de default voor motor op yes zetten. Dan moet je ongeveer heel NL weer voorzien van ‘no’ namelijk. Paden waar je daadwerkelijk op mag zijn een uitzondering ( veel paden eindigen op een stoep, en daar mag je niet over immers. Of je moet volhouden dat je met de motor duwend het pad bereikt hebt … )
De redenatie waarmee motorrijders het ‘pad’ willen berijden is trouwens dat de verkeerswet over ‘wegen en paden’ rept. Maar dat geldt dan voor alle gemotoriseerd verkeer. Een auto mag dus ook op het pad. En dan ben je nog wel even aan het omtaggen …
Gelijke behandeling:
motor_vehicle=no is inclusief mofa en moped, mofa en moped, waarom daar wel de uitzondering. De verhouding is nagenoeg gelijk.
Ik vrees dat we met motorcycle als default wel op paden, ons heel wat op de hals halen.
Het aantal paden in Nederland wat als path getagged is en waar je met Harley Davidson Electra Glide op kan rijden, is vermoedelijk minimaal.
Met een leuke cross-motor kom je natuurlijk heel eind.
De 1ste betekenis volgens van Dale: smalle weg ontstaan door de voetstappen van mensen of dieren die er langs gegaan zijn.
2de: aangelegde weg vooral voor voetgangers of fietsers.
3. De weg die men volgt… 
ps. Zie: https://forum.openstreetmap.org/viewtopic.php?pid=727917#p727917
Dat is toch het doel van elke default. Aan de regels van het land aanpassen.
Tja, die vervelende wettekst ook. En de uitspraken naar aanleiding daarvan. ‘Wegen en paden’ was natuurlijk bedoeld als straatwegen ( verhard ) en paden als in veldpad, karrenspoor etc. ( onverhard ). Helaas noemen we in het Nederlands ieder smal begaanbaar stukje grond ook een pad. We hebben geen verschil tussen trail, path en track: het heet allemaal pad. Nu moeten hele natuurgebieden, bossen en parken van verbodsborden worden voorzien om die gemotoriseerde lui uit bos en hei te weren. Degene die die wettekst heeft opgesteld heeft duidelijk nooit op OSM gerekend 
Wet van 31 juli 1930
Als je tagt wat er echt op de weg te zien is, dan ontkom je niet aan landspecifieke verstekwaarden.
Op het moment dat die niet centraal geautoriseerd worden bijgehouden, krijg je onvermijdelijk de diskussie over al dan niet verstekwaarden taggen. Dan bepalen eigen voorkeuren, eigen focus en welke toepassingen je gebruikt, of je sommige tags wel of niet expliciet wil bijtaggen. Onoplosbaar spanningsveld, denk ik.
Ik meen dat deze ingetrokken is en dat nu de wet van 1994 de geldende wet is.
Path default:
Waar het mij om gaat: de methodiek.
Waarom motorcycle anders dan moped/mofa.
Terwijl (mijn inschatting) de locatie waar ze beide wel niet in mogen nagenoeg gelijk zijn.
Bij motorcycle wordt het argument gegeven teveel tag werk, terwijl dat ook voor moped geldt.
Waarom dan twee methodes van taggen hanteren?
Default-Access-Restriction for all countries.
Waarom moest moped en mofa anders in Nederland?
Tja, de verkeersregels gaan uit van gezond verstand bij de gebruiker. Iedereen snapt dat een motor op een pad niks te zoeken heeft. Voor mij hebben brommer , snorfiets en fiets ook niks op een pad te zoeken. Daar denken meer voetgangers zo over 
Ik had ook liever gezien dat die defaults op no hadden gestaan.
Hier zo’n pad: https://goo.gl/maps/GAZap8oFNLw . Strikt genomen mag je daar dan met alles wat er op past rijden. Maar kijk niet gek op als je commentaar krijgt.
Daar rijden wel traktors, zie ik.
Onder snelverkeer wordt verstaan die motorvoertuigen die geen snelheidsbeperking hebben als ook de vrachtwagens. Motorvoertuigen die wel een snelheidsbeperking hebben, zoals landbouwvoertuigen, vallen onder het langzaam verkeer, waartoe ook bijvoorbeeld fietsers en voetgangers worden gerekend.
http://www.encyclo.nl/begrip/snelverkeer
Onder langzaam verkeer wordt verstaan niet-motorvoertuigen, fietsers, voetgangers, en geleiders/berijders van een dier. Ook motorvoertuigen met een snelheidsbeperking, zoals landbouwvoertuigen, vallen onder het langzaam verkeer.
Voorbeelden van niet-motorvoertuigen zijn de bromfiets, de brommobiel en het gehandicaptenvoertuig.
Een definitie voor langzaam verkeer is in de huidige wetgeving voor zover ik weet niet gesteld.
De term wordt wel in jurisprudentie gehanteerd en in de Regeling verkeerslichtenGeldend van 31-03-2010 t/m heden genoemd.
Langzaam verkeer is een populaire term voor verkeer dat niet van een autoweg en/of autosnelweg gebruik mag maken.[1] Het was tot 2001 een wettelijke term in Nederland en werd in de praktijk gelijkgesteld aan vervoermiddelen waarvoor een rijbewijs verplicht was.
Het ‘langzaam verkeer’ omvat de voetganger, de fiets, fiets met trapondersteuning, snorfiets, bromfiets, inclusief bredere varianten zoals een bakfiets, het gehandicaptenvoertuig, en de geleider/berijder van bijvoorbeeld een paard. Onder het langzaam verkeer vallen verder motorvoertuigen met een snelheidsbeperking, zoals landbouwvoertuigen. Langzaam verkeer haalt niet de zestig kilometer per uur die vereist is om van Nederlandse snelwegen gebruik te mogen maken.
Zo’n sloot moet toch uitgebaggerd worden …
Ik zie ook geen verbodsbord, en het komt uit op klinkerstraat. Als er een reden voor was om daar met de motor op te gaan zou ik dat gewoon doen, lijkt me niet verboden.
Nee, dat zijn twee verschillende wetten die naast elkaar staan:
de Wegenwet (1930) bepaalt welke wegen openbaar zijn, en dat is een weg niet bij voorbaat , daarvoor moet aan een aantal voorwaarden zijn voldaan. Access=yes als *wettelijke * default is dus niet correct -dat is permissive- , wellicht wel als praktische).
De Wegenverkeerswet (1994) bepaalt hoe je je hebt te gedragen op die openbare wegen.
Het RVV hangt als AMvB (lagere regelgeving dan een wet in formele zin) onder de Wegenverkeerswet.
Inderdaad, echte fouten in de tagging bestaan natuurlijk ook (yes terwijl het no moet zijn etc.), net als situaties die ooit correct zijn getagd en daarna zijn gewijzigd, waardoor de tags niet meer kloppen. Maar dat is net iets anders. En het laatste is te ondervangen door als je ergens bent geweest en de tagging hebt gevreifieerd de key:survey_date te gebruiken https://wiki.openstreetmap.org/wiki/Key:survey:date
Zo krijg je in beeld wanneer iets voor het laatst is nagekeken en kan je als datagebruiker zelf je afweging maken hoe je de informatie weegt. Als mapper kan je hiermee kiezen om juist die paden te gaan bekijken die lang niet zijn gecontroleerd.
Dat werkt vele malen beter dan de laatste wijzigingsdatum: dat kan ook komen door het verslepen van een node door iemand die een bron zoals BGT gebruikt. En omgekeerd zie je zonder survey_date niet dat iemand onlangs nog ter plekke heeft geconstateerd dat de tags nog steeds correct zijn.
Ways zonder access-info moeten op zich zeker worden geaccepteerd, want anders wordt het lastig om een begin te maken en kunnen mensen daar niet op voortbouwen.
Waar ik alleen voor pleit is:
*1. besef dat als een pad geen access-tags heeft, dat die waarde in eerste instantie onbekend * is; je weet niet of de mapper in kwestie:
(a) niet wist hoe het zit, zoals met intekenen van luchtfoto of vanwege haast
(b) het wel wist, maar details over bijvoorbeeld wandelen op path of fietsen buiten cycleways niet de moeite van het invoeren waard vindt
(c) het wel weet en de moeite waard vindt, maar bewust niet invoert omdat de waarde overeenkomt met de waarde in een specifieke default-tabel, die geacht wordt een soort universele onzichtbare hand te zijn, die voor alle gebruikers en alle applicaties onzekerheden omtovert in zekerheden
(d) wel wist hoe het zat en heeft dat getagd, maar een andere (al dan niet armchair-)mapper dacht het beter te weten en heeft de access-tags verwijderd om “verwarrende situaties voorkomen”, vanuit een onwrikbaar geloof in de mysterieuze kenelijke universele default-tabellen
**2. Als gebruiker (en dataverwerker) kan je vervolgens zelf een keuze maken over de omgang met paden met ontbrekende access-tags die past bij jouw gebruiksdoel en randvoorwaarden, en het beeld van de situatie in het betreffende geval. **
Zo weet ik bijvoorbeeld uit ervaring dat paths over polderdijken zonder access-tags vaak feitelijk niet toegankelijk zijn, en alleen maar vanuit luchtfoto’s zijn ingetekend. Midden op de Veluwe heb je juist weer een grote kans dat het wel toegankelijk is (en een kleine kans dat het een rustgebied is).
Als ik alleen op pad ga, dan vind ik het doorgaans geen probleem om een route over paden zonder access-tags te plannen, vind het niet erg om terug te gaan en plan aan te passen, ik zoek vanuit het streven van verbeteren van de kaart juist die stukken op waar het onbekend is.
Maar als ik bijvoorbeeld een wandeling voor mijn ouders plan, dan zal ik voor een pad zonder access-tags (en waar geen wandelroute overheen loopt) toch eerder access=no als default gebruiken.
Met fietsen op paths (vind ik leuk) net zo: in Zuid-Holland kan je dat in het buitengebied (buiten mtb-routes) zonder access-tags wel vergeten, maar er zijn in het oosten wel gebieden waar je buiten de G11/G12a/G13 fietspaden mag fietsen, zoals de Kroondomeinen en sommige gemeentelijke bossen. Vaak wel weer met specifieke voorwaarden, meestal permissive, sunrise-sunset (geen probleem) en soms met datumvenster (jacht) of specifiek tijdsvenster (ochtend in Noord-Hollands Duinreservaat)
3. Als je je medegebruikers niet met al die bovenstaande onzekerheden wilt opzadelen: wees alsjeblieft expliciet in je tagging en stuur ze alleen het bos in als dat ook echt mag 
Je kan je medemens een groot plezier met tagging die
(a) volledig is : alle reguliere modaliteiten omvat
(b) consistent is: zo min mogelijk tegenstrijdigheden bevat die lastig te verwerken zijn, dus liever geen access=no + foot =yes, maar vehicle=no + foot=yes
(c) geen onnodige dubbelingen omvat: als je al vehicle=yes hebt, dan hoeft bicycle=yes niet nog een keer apart
Dat is juist geweldig werk en blijf dat alsjeblieft vooral doen!
Als je geen info beschikbaar hebt over de precieze access-tags, dan heeft de aanwezigheid van een wandelroute een sterke voorspellende waarde van toegankelijkheid.
Expliete tags zijn natuurlijk nog mooier, omdat je dan weet of het pad wel/niet het hele jaar toegankelijk is (foot=yes / permissive) of slechts een deel van het jaar (foot:conditional), en wat het regime is (openbaar of bij gedogen met extra regels), maar voor de mneste gevallen kan je hiermee wel een voorspelling maken die goed uitpakt. Mappers die vervolgens de route gaan lopen die jij hebt ingevoerd kunnen dan weer de bordjes kieken en de access-details aanvullen. Zo bouwen we voort op elkaars werk met een steeds betere kaart als resultaat.
Ik zie geen overwegende bezwaren in de praktische haalbaarheid van bovenstaande werkwijze. Problemen met de haalbaarheid lijken eerder te liggen bij de wil tot reflectie over bij sommigen over diepgewortelde, maar inhoudelijk nauwelijks onderbouwde overtuigingen. Om samen vooruit te komen om OSM de beste bron te maken voor fietsen en wandelen juist op die plekken die je niet in alle boekjes met routes en knooppunten vindt, is het ook het volgende nodig:
4. Verwijder geen data “omdat het default is”
5. Repareer data die je hebt verwijderd “omdat het default is”,
en dan niet alleen zodat het weer routeert in bepaalde routers (niet alleen access=no verwijderen ), maar zet ook alle informatie terug die je hebt gewist, zodat elke gebruiker weer zijn eigen afweging kan maken op basis van de informatie van de mapper
**6. Laten we alsjeblieft stoppen met andere mappers te vertellen dat ze iets niet hoeven taggen of niet moeten taggen *omdat * het default is. **
Als iemand *geen zin * heeft access expliciet te taggen, dan vind ik dat persoonlijk jammer maar het is je goed recht, niets is verplicht ( ik tag ook niet overal width etc.). Maar laten we de default-mythe die tot zoveel ontbrekende en verdwenen data leidt alsjeblieft niet blijven voeden.
Alleen zo kunnen we de nutteloze cyclus voorkomen waarbij
(a) mapper 1 terecht een pad intekent dat hij vanaf een luchtfoto, vanaf de fiets etc heeft gezien, zonder kennis van access-tags
(b) mapper 2 na survey foot=yes toevoegt op dit path
(c) mapper 3 dit vanuit de luie stoel (of na survey) weer verijdert (“omdat het default is”)
(d) mapper 4 op pad gaat om te kijken hoe het zit met dit pad zonder access-tags en foot=yes toevoegt
(e) mapper 3…
Het heeft een paar eeuwen geduurd, maar zelfs in de processie van Echternach doet men sinds enige tijd geen twee stappen meer terug, dat zou voor ons toch ook haalbaar moeten zijn?