Deze discussie levert duidelijke tegenstellingen op. Mijn voorkeur gaat uit naar het weglaten van schijnbaar overbodige tags en ik heb er zelf wel eens wat verwijderd. Waarom? In de tijd dat ik nog echt ervaring moest opdoen als mapper heb ik op een bepaald moment de ‘default-methode’ geaccepteerd. Foot=yes op cycleway en path ben ik niet alleen overbodig maar ook ‘lelijk’ en ‘storend’ gaan vinden. Waarom? Waarschijnlijk vanuit de behoefte aan eenduidigheid en overzicht en de methode die ik volgde was naar ik dacht volgens de richtlijnen en consensus.
Ik vermoed dat de meeste mappers een bovengemiddelde behoefte aan zaken als structuur, eenduidigheid, compleetheid, overzicht. Het lastige is dan dat OSM nou juist niet een centraal gereguleerd project is. Gelukkig zijn er o.a. de verkeersregels waar we onze lol mee op kunnen.
De consensus over de ‘default-methode’ ligt op dit forum onder vuur dus hoe zit dat inhoudelijk met de default?
Ik weet niet in hoeverre routers daadwerkelijk de default-tabellen hanteren maar volgens de Wiki’s betreft het inderdaad een niet aangenomen voorstel. Maar uitgaande van de inhoud van het voorstel dan is de vraag vervolgens: wat was en is het idee achter de default-waarden?
Zoals ik het lees: het ging er om bestaande default-waarden die gelden op een nationaal of regionaal niveau beter gecodeerd beschikbaar te maken voor routers. Ik neem aan dat het dan gaat om default-waarden voortvloeiend uit verkeerswetgeving.
Waarom routers überhaupt default-waarden gebruiken wordt niet genoemd. De reden lijkt mij: om op basis van een incomplete database toch routes te kunnen plannen, in feite op basis van waarschijnlijkheid.
Kijk vooral ook eens naar de betekenis en ethymologie van het woord ‘default’:
https://en.wiktionary.org/wiki/default
‘Default’ is iets anders dan ‘standard’.
Ik zou zeggen, ‘default’ = het ontbreken van een specifieke waarde.
De landafhankelijke defaults maken het aldus mogelijk om een onvermijdelijk ontbreken aan informatie zo goed mogelijk op te vangen. Wereldwijde defaults werken niet want dan zou het veel te algemeen blijven. Nationaal niveau is volstrekt logisch gezien de opbouw van verkeerswetgeving.
Qua theorie zou ik, bij nader inzien, multimodaal wel gelijk kunnen geven met bijvoorbeeld deze opmerking:
HenkL heeft echter wel gelijk als hij stelt:
En dat werkt dan twee kanten op: foot=yes zal in veel gevallen niet voortkomen uit situationeel mappen en andersom zal het ontbreken van foot=yes vaak het gevolg zijn van een bewuste keuze ondanks dat de mapper de zekerheid heeft dat er gelopen mag worden.
In de praktijk heb ik gemerkt dat de extra toevoeging foot=yes inderdaad vaak van beginnende mappers komt en dit is dan voor mij weer het signaal om daar extra te controleren.
Mijn praktische argument voor het weglaten van dergelijke extra tags is het vergroten van de betrouwbaarheid: minder tags = minder kans op foutieve en verouderde gegevens.
Wat betreft routering voor wandelaars: voetgangers mogen vaak ook dwars over grasveldjes en door speeltuintjes lopen, enz. Dit is veel te complex om allemaal expliciet aan te geven.
Wanneer een router of renderer iets met de key lit=* wil doen dan hangt het succes daarvan helemaal af van het uitgebreid gemapt zijn van gevallen met lit=yes. Bij kaarten/routes voor voetgangers gaat het niet om telkens bevestiging van foot=yes maar juist om foot=no wanneer het een keer niet mag.
Alleen dat kleine deel aan uitzonderingsgevallen taggen is veel beter bij te houden voor de mappers en vergroot daarmee de betrouwbaarheid.
Kortom:
- het verwijderen van ‘extra tags’ (vanwege je persoonlijke voorkeur) is niet echt netjes
- het toevoegen van ‘extra tags’ (vanwege je persoonlijke voorkeur) is misschien ook niet zo netjes
- zonder centrale regels of harde richtlijnen zal er een diversiteit aan tagging blijven bestaan