Aansprakelijkheid, verantwoordelijkheid mapper/gebruiker.

Hier in het oosten zeggen ze dan: “Mooi sprokken” Maar je kunt er in de praktijk geen barst mee. Eenvoudigweg omdat de diverse wegbeheerders zelf onduidelijke toestanden creëren.
Paar voorbeelden:
Vorige week nieuw fietspad bij Eibergen, ene uiteinde een G12a, andere uiteinde een G11. Ja wat is het nu een G11 of en G12a? In forward en backward verschillende waardes toekennen, daar geloof ik niet in en doe ik niet aan in zulke gevallen. Dit is meer iets van “Oh we hebben geen G12a meer op voorraad, doen we maar een G11, als het maar blauw is en er een fiets op staat” Ik heb zelfs ergens een keer gezien, dat men een G12a had geplaatst met de brommer afgeplakt.
Ik kom een pad tegen, roze tegels en iets verhoogd een grijze strook tegels er langs. Geen verkeersbord te bekennen. De intentie is duidelijk, die roze strook lijkt bedoeld te zijn voor tweewielers en de grijze voor voetgangers. Alleen welke tweewielers mogen op die roze strook?
Ik woon zelf in een jaren tachtig wijk, zo’n kruip door/sluip door wijk. Die ligt vol met grijze tegelpaden, die door de lokalo’s flink gebruikt worden ook om te (brom)fietsen, anders fiets je behoorlijke omwegen. Maar wat zijn het? Voetpaden, fietspaden? Zeg het maar. Geen verkeersbord te bekennen en er lijkt een soort gedoogbeleid te zijn.
Kijk, ik zeg altijd als er buiten shit ligt, kan ik niet binnen er iets moois van maken.

Juridische aansprakelijkheid lijkt me geen issue. Daar zal OSM een duidelijke disclaimer voor hebben neem ik aan. Er is in elk geval deze tekst: http://wiki.openstreetmap.org/wiki/Disclaimer.

Nee, deze redenatie van Mattheus gaat mij te ver en ik kan er niet in meegaan.
Gelukkig worden vele boeken uitgegeven waarbij zekerheid over de inhoud verre van 100% is, waaronder stamboomonderzoek.
Boeken hebben overigens ook altijd een disclaimer. De verantwoordelijkheid van de interpretatie van de gegevens ligt altijd bij de lezer/gebruiker.
Daarnaast is er de bronvermelding en het voorwoord waarin vaak het proces wordt uitgelegd. En als wordt geschreven over bestaande mensen en zeker als ze worden geciteerd dan is het wel zo netjes om dit aan hen kenbaar te maken.

Betreffende OSM zou ik zeggen: als je grootschalige en systematische wijzigingen wilt uitvoeren en zeker als die hoofdzakelijk zijn gebaseerd op een bron anders dan eigen waarneming, zorg dan voor aankondiging en lopend overleg.

dubbel, te laat.

De tags kunnen fout zijn, maar de weg/het pad kunnen correct zijn weergegeven, zoals in het Nieuw Statenzijl voorbeeld. Dan kun je de zaak laten zoals die is, naar mijn mening. De gebruiker van de kaart heeft geen weet van de foute tags. De info zal voor de gebruiker niet veranderen.

Een weg/pad op de kaart kan onjuist zijn weergegeven:

  1. de mapper geeft foute tags mee op de OSM
  2. de renderer heeft in zijn style sheet een onjuiste formule om de kaart te maken.

In geval 1 zal de mapper de tags moeten corrigeren zodat de renderer de gelegenheid heeft een goede kaart te maken.

Internet is minder anoniem dan velen denken. Zo was er in 2000 de Hercules affaire op een beleggersforum, zie:

https://www.nu.nl/beurs/981385/herculeszaak-was-geen-voorkennis.html

Als een mapper info toevoegt aan de OSM, zal hij/zij een juiste voorstelling van zaken moeten geven zodat de gebruiker de juiste info krijgt . Als er wordt uitgegaan van een foutmarge, is de voorstelling van zaken niet in alle gevallen bewust juist.

De dame die geleid door de navigatieapparatuur in haar auto van de veerstoep af de rivier in reed kon de leverancier van het kastje ook niet aansprakelijk stellen; ook al riep het kastje ‘rechtdoor’.

De weggebruiker blijft te allen tijde verantwoordelijk en dient de aanwijzingen op de weg te volgen. Als op de weg een bord v(max)=60 staat en OSM 100 vermeldt, wie denk je dan dat dan wint als de persoon om 90 km/h bekeurd wordt?

Er is daar wel een koeienrooster of iets dergelijks en een gate naast elkaar. Zie alleen de gate gemapt.
5-2010 DTeelde zette het op cycleway 8-2010 Ulifan zet het op path. 2011 Matheus zet het op cycleway.

Ik vroeg, staan er fietspad borden?

Je hebt het over verantwoordelijkheid nemen, moeten, als jij wat ziet verbeter je het dan?

Natuurlijk komt er een disclaimer in een boek te staan. Natuurlijk zitten er fouten in. Maar dat wil niet zeggen dat er geen grondig onderzoek moet worden gedaan. Je moeten feiten en gedachten van elkaar scheiden. Je kunt iets denken, maar dat hoeft geen feit te zijn. Zo had ik een bericht gevonden uit een krant van 1906. Daarin staat dat iemand is mishandeld. Dezelfde naam en initialen als die van mijn grootvader. De auteur heeft het vonnis opgezocht in de archieven. Mijn gedachte was een feit. Het bleek mijn grootvader te zijn. En ik vond het leuk om het vonnis plus motivering te lezen.

Stel, mijn gedachte was onjuist en de persoon was iemand anders met dezelfde naam en initialen terwijl de auteur mijn gedachte beschrijft. Hij geeft in dat geval een onjuiste voorstelling van zaken en de lezer/gebruiker wordt op een dwaalspoor gebracht. Hoe kan de lezer dan verantwoordelijk zijn voor zijn/haar interpretatie?

Voor de OSM geldt hetzelfde: de mapper dient zich te baseren op feiten en niet op gedachten.

In het verleden ben ik een paar keer over het pad gefietst. Het is een mooi pad om over te fietsen. Maar ik woon er niet in de buurt en ben er langere tijd niet geweest. Dus jouw vraag: “staan er fietspad borden?”, kan ik niet beantwoorden.

Wat ik me nog herinner is dat Ulifan op Nederlands grondgebied een fietspad op de Duitse manier had getagt, evenals dit pad. De Duitse manier van taggen heeft duidelijke voordelen en voorkomt discussies als deze. Daarom mijn opmerking: Laten we onze Nederlandse oogkleppen afzetten. De Nederlandse manier van taggen maakt sommige situaties onnodig ingewikkeld.

Tussen Nederland en Duitsland ligt bij Nieuw Statenzijl is een pad bedoeld om over te fietsen of te lopen. Die mogelijkheid wordt op de kaart aangegeven. De gebruiker krijgt geen onjuiste voorstelling van zaken. Vijftien seconden voordat ik het op cycleway had gezet, had ik getagt: foot=yes, bicycle=yes, access=private. Volgens de letter van de wet zouden deze tags waarschijnlijk beter zijn, maar ik herinner me een discussie waarin werd gesteld dat yes niet correct is, maar dat permissive wel correct is.

What’s in a name?

A rose by any other name would smell as sweet, zei Shakespeare eens. Hetzelfde geldt voor dit pad: het is een pad waarover je mag fietsen (en lopen). Dat feit staat op de kaart: niets meer en niets minder.

P.S. DTeelde was de oorspronkelijke mapper. Alle wijzigingen daarna, ook die van mij, waren zinloos. De weergave op de kaart was in 2010 hetzelfde als nu. Het is beter om aandacht te hebben voor wegen/paden die onjuist worden weergeven op de kaart.

Allereerst moet er geen schade worden verhaald, dat is een keuze van iemand die zich misdeeld voelt.
En schade verhalen zal justitie niet doen (die vervolgt misdrijven), maar dat mag de misdeelde partij zelf proberen.

En dan moet je toch echt wel sterk in je schoenen staan als je jouw ellende probeert af te wentelen op iemand anders.
Zoals Martin terecht al opmerkt ben je als verkeersdeelnemer toch echt zelf verantwoordelijk voor je gedrag.

Dat zie je ook in de Wegenverkeerswet (Art 5/6: je mag geen ongeval/gevaar/verkeershinder veroorzaken) en in het RVV (Art 62: Weggebruikers zijn verplicht gevolg te geven aan de verkeerstekens die een gebod of verbod inhouden.). Je moet je dus zelf veilig gedragen. In jurisprudentie is de rechter doorgaans ook streng voor degenen die in dergelijke gevallen een ander aansprakelijk proberen te stellen.

Als een verkeersdeelnemer ervoor kiest om zich op een bepaalde kaart te verlaten, dan is dat zijn/haar keuze en moet hij/zij ook zelf de afweging maken hoe verstandig dat is. Ik zie daar geen daadwerkelijke risico’s voor mappers (bizarre opzetjes met kwade intenties daargelaten ,maar dat is meer iets voor een film of spannend boek…).

Ik kan me wel voorstellen dat grof vandalisme in de database in het uiterste gevallen wel aanleiding kan zijn om juridische stappen te overwegen door OSMF of mappers wiens data zijn vernield. Eerste ingang lijkt me dan het schenden van de gebruiksvoorwaarden die de mapper heeft geactiveerd bij de ingebruikname van de account.

@Mattheus
Ik meen dat ik je voorbeeld niet heb begrepen want zoals ik je woorden lees kom ik tot een vrij bizar idee van verantwoordelijkheid (de auteur moet voorkomen dat jij een verkeerd persoon kan koppelen aan een naam en initialen?).

Hoe dan ook, volgens mij doet het allemaal niet ter zake omdat OSM helemaal niet op enig vergelijkbare wijze aansprakelijk of verantwoordelijk gesteld kan worden.

Die Hercules-affaire is totaal iets anders. Voorkennis is binnen OSM niet strafbaar…

Hoewel dit off topic is, reageer ik toch even.

Boeken kunnen op verschillende manieren worden ingedeeld. Als je een boek schrijft over historische feiten, dienen de feiten te kloppen. Bij een boek over historische feiten kun je geen verhalen uit de duim zuigen.

Klein voorbeeld, vorig jaar een wandelpad ingebracht.
Nu , 1 jaar later blijk er na de goto fria van januari een gedeelte is weggespoeld.
Kan mij niet voorstellen dat ik dan aansprakelijk gesteld kan worden als er iemand valt of verdwaald op dat gedeelte?

Ik vind het een beetje ver gaan. Als je een kaart gebruikt, welke dan ook, moet je denk ik gewoon je gezonde verstand blijven gebruiken.
Stel ik gebruik een wegenkaart uit 2005, en veroorzaak ergens een ongeluk met mijn kleine busje omdat ik iemand volledig afsneed aangezien mijn afslag in een weiland ligt. Ik kan dan zeggen: ‘ja het stond zo op mijn kaart, geef de kaartmaker maar de schuld’, maar dit kan je naar mijn mening niet maken. Jij veroorzaakt daar een ongeluk, niet degene die die kaart heeft gemaakt.

De kaart is en blijft een hulpmiddel, GPS sporen wijken altijd af, iedereen tagt deels op zijn eigen manier, luchtfoto’s zijn niet altijd up-to-date, het is volgens mij gewoon onmogelijk om een kaart als OSM 100% nauwkeurig te maken. In de disclaimer van OSM staat het ook duidelijk ‘*** You should make your own judgement about the accuracy of our maps. Always use our maps in conjunction with your senses, official sources and your common sense. ***’ http://wiki.openstreetmap.org/wiki/Disclaimer

Als je navigeert met een kaart, vind ik dat je zelf nog moet beoordelen wat je wel en niet kan doen. De verantwoordelijkheid ligt in mijn ogen op zo’n moment dus volledig bij degene die de kaart gebruikt en niet bij degene die de kaart heeft gemaakt.

Aan de ene kant is dit natuurlijk het grootste non-topic van dit forum, maar aan de andere kant staat wel het verhaal van de man die in 2010 met zijn vrouw in het bos ging fietsen en dankzij een slechte kaart een hele vervelende dag had:

:stuck_out_tongue:

Tsja, een ludiek voorval natuurlijk.

Aan de andere kant nog te veel mappers die een pad of zelfs MTB-route waarover gefietst mág worden als cycleway taggen.

Zie je opeens hoog in de bergen in de bossen een paar honderd meter verschijnen :slight_smile:

Als Johnny en Anita daar met de tandem en de ANWB regenjackjes gaan fietsen dan moet de mapper natuurlijk wel veroordeeld worden :slight_smile:

Persoonlijk denk ik dat het veel handiger is om semantiek weg te halen bij de verschillende highway= typen en losse tags te gebruiken om aan te geven wat je bedoelt.

Dus bicycle=yes geeft aan dat je ergens mag fietsen. Als er dan ook nog motor_vehicle=no staat dan is het waarschijnlijk een pad om te fietsen.

Of je er ook wil fietsen wordt bepaald door tracktype, surface, smoothness.

Als je in de bergen gaat fietsen en je kan niet klimmen, dan moet je bij een route altijd eerst naar de hoogtelijnen kijken. Het kan altijd zijn dat een lokaal weggetje zomaar met 20% omhoog gaat.

Als je wel overal overheen kan, maar het is gewoon niet leuk, dan zou ik het ontbreken van tracktype, surface en smoothness omzetten naar een maximum snelheid van 4 km/h. Dan krijg je wel een alternatieve route, als die tenminste bestaat.

Een foute kaart haalde een paar jaar geleden de krant.
De gemeente had doorgegeven dat er een weg lag, maar die was er niet (en is er nog steeds niet):

http://www.hallohorstaandemaas.nl/nog-niet-bestaande-weg-horst-vertraagt-ambulance

Ludiek zou ik het niet willen noemen. In dat topic wordt genoemd: “sinds een ziekte is zij niet meer 100% mobiel (vandaar dat we de tandem & GPS & Fietskaart hebben gekocht)” De fietskaart die is gebruikt, is niet afgeleid van de OSM.

Mijn vrouw en ik maken vaak een fietstocht. Mijn vrouw heeft MS en op een gewone fiets fietsen, valt niet mee voor haar. Dus heeft ze een E-bike. Als ik een route maak en we gaan fietsen zoek ik altijd verharde en half verharde paden (bv. schelpenpaden) op. Dan wil het wel eens voorkomen dat een gewone verharde weg een zandpad blijkt te zijn en dan gaat het fietsen plotseling heel moeilijk. Op de OSM komen nog genoeg wegen/paden voor die onjuist op de kaart worden weergegeven.

Een ieder van jullie zal de soms misselijkmakende praktijken van verzekeringsmaatschappijen kennen. Als iemand een schade claimt, probeert de maatschappij die schade te verhalen. Zo ken ik het verhaal dat degene die een schade claimt een valse verklaring aflegt waardoor de beschuldigde de rekening krijgt. De beschuldigde wordt aansprakelijk gesteld en de schade wordt op hem/haar verhaald. De claim wordt pas in getrokken als de beschuldigde kan aantonen dat hij/zij onschuldig is. Dit is een idiote situatie: de beschuldigde moet zijn onschuld aantonen. Wat ik beschrijf, is een bestaande situatie die gelukkig goed afliep voor de beschuldigde.

Wat ik stel, is uiterst theoretisch en zal in de praktijk niet gauw voorkomen. Maar als duidelijk blijkt dat een weg/pad onjuist wordt weergegeven op een OSM kaart en het is duidelijk dat een mapper dit heeft veroorzaakt, zou een verzekeringsmaatschappij de schade wel eens kunnen verhalen op de mapper als er sprake van mocht zijn.

Bij mijn beste weten is wat ik hier beschrijf nog niet gebeurd. Het zal ook niet gauw gebeuren, maar onmogelijk lijkt het me niet.

Moet je beschrijven wat je ziet of moet je beschrijven hoe een weg/pad volgens de wet in elkaar zit?

Een fietspad is een pad waarover je mag fietsen, maar elk pad waarover je mag fietsen, kan geen fietspad worden genoemd op de OSM.

Ik vind de discussie nogal ver gezocht, maar dit terzijde.

In Nederland hebben we een rechtssysteem met als grondbeginsel: Wie eist bewijst.
Volgens mij is de belastingdienst de enige (in het privaat recht) de enige met een omgekeerde bewijslast.

Ik kan me de situatie dus niet voorstellen.