Δρόμοι της Κατερίνης

Καλημέρα. Ασχολούμαι από το περασμένο καλοκαίρι με τη χαρτογράφηση της Κατερίνης, και με προβληματίζει το θέμα τής διαδρομής που ακολουθούν οι επαρχιακές οδοί μέσα στην πόλη. Ως πρωτεύουσα νομού και ευρισκόμενη γεωγραφικά στο κέντρο του, η Κατερίνη αποτελεί το σημείο έναρξης αρκετών πρωτεύουσων επαρχιακών οδών, από τις οποίες τέσσερις ξεκινάνε από την ίδια την πόλη και όχι από κάποιο σημείο άλλης οδού (σύμφωνα με τους ορισμούς που δίδονται στο ΦΕΚ 1866/τ.Β΄/14.9.2007). Δεν είναι ξεκάθαρο, όμως, με ποιους δρόμους τής πόλης ταυτίζονται αυτές οι επαρχιακές οδοί, ώστε να εξασφαλίσουμε μεγαλύτερη ακρίβεια για τις σχέσεις (relations) που τις αποτυπώνουν στον χάρτη.

Μίλησα πρόσφατα με άτομο στην αντιπεριφέρεια που ασχολείται με τα συγκοινωνιακά, και μου είπε ότι δεν υφίσταται τέτοια ταύτιση: οι οδοί θεωρείται ότι ξεκινούν από το κέντρο της πόλης, και αυτό είναι όλο. Η πορεία τους μέσα από τον αστικό ιστό νοείται στο περίπου, και παρότι η περιφέρεια είναι τυπικά υπεύθυνη για τη συντήρηση των επαρχιακών οδών σε ολόκληρο το μήκος τους, έμεινα με την εντύπωση ότι ασχολείται μόνο με το τμήμα εκτός των ορίων τής πόλης και αφήνει τα ενδότερα στον δήμο – κάτι που θα έπρεπε να είχε γίνει επίσημα εξαρχής. Οφείλω να ομολογήσω ότι έχει κάποια λογική αυτό, από τη στιγμή μάλιστα που έχουμε να κάνουμε με κοινούς δρόμους και όχι με καμιά τετράιχνη λεωφόρο.

Βέβαια παραμένει γεγονός ότι οι επαρχιακές οδοί αναγράφονται στον χάρτη μας όχι μόνο έξω από τις πόλεις αλλά και μέσα, και το ερώτημά μου είναι κατά πόσον υπάρχει κάποια πηγή για το αστικό τμήμα των διαδρομών που ακολουθούν. Θα με ενδιέφερε πολύ να συμβουλευόμουν κι εγώ μια τέτοια πηγή, αλλά αν τελικά οι διαδρομές αποτελούν προϊόν τής κρίσης τού χρήστη που τις όρισε, όπως νομίζω ότι συμβαίνει, αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να τις αλλάξουμε κατά περίπτωση, ώστε να ανταποκρίνονται καλύτερα στα τοπικά δεδομένα.

Το βασικό πρόβλημα με την υφιστάμενη κατάσταση είναι ότι αν, για τον οποιονδήποτε λόγο, μια επαρχιακή οδός θεωρείται ότι περνάει από δρόμο που δεν είναι κεντρικός, αυτός θα οριστεί ως δευτερεύων (secondary) στον χάρτη παρά το γεγονός ότι αυτό δεν δικαιολογείται καθόλου από τον όγκο κυκλοφορίας που διέρχεται από αυτόν. Έτσι καταλήγει να διαστρεβλώνεται η συνολική εικόνα της πόλης ως προς την κατανομή των βασικών αρτηριών, ενώ για τους οδηγούς που κατευθύνονται προς την επαρχιακή οδό για να φύγουν από την πόλη (ή το αντίστροφο), απεικονίζεται στον χάρτη μια καθιερωμένη διαδρομή που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Για να επανέλθω στο παράδειγμα της Κατερίνης, πριν από μερικούς μήνες υποβάθμισα μια τέτοια δευτερεύουσα οδό σε τριτεύουσα (την Αθανασίου Αστερίου), χωρίς να τροποποιήσω τη διαδρομή τής επαρχιακής οδού 5, αλλά αυτή μου η αλλαγή αναιρέθηκε προσφάτως. Ίσως ήταν καλύτερα έτσι, γιατί κι εμένα δεν με ικανοποίούσε πλήρως η αναντιστοιχία μεταξύ χαρακτηρισμού (επαρχιακή) και επιπέδου (tertiary). Η συγκεκριμένη οδός όμως ούτε κατά προσέγγιση δεν αποτελεί αρτηρία, και πιστεύω πως η βέλτιστη λύση θα ήταν να μετέφερα την ίδια την επαρχιακή οδό ώστε να διέρχεται από κεντρικότερο δρόμο (και να καταλήγει στην κεντρική πλατεία, κάτι που τώρα δεν ισχύει). Θα ήθελα όμως να ακούσω και άλλες απόψεις πριν κάνω κάτι, από τη στιγμή μάλιστα που έχω περιορισμένη εμπειρία στη διαχείριση σχέσεων και ίσως χρειαστώ βοήθεια ώστε να μη χαλάσω τίποτα.

Καλησπέρα. Παίζει μην έχω καταλάβει καλά, αλλά νομίζω ότι μπορείς να σπάσεις το δρόμο σε κομμάτια και το κομμάτι που περνά μέσα από την πόλη μπορείς να το βάλεις “Οικιστική οδό” ή κάτι τέτοιο.

Εννοείς residential street, έτσι; Ναι, γνωρίζω ότι τεχνικά έχω αυτήν τη δυνατότητα, αλλά δεν φαίνεται να ταιριάζει με τη συνήθη πρακτική και αν το δοκιμάσω μάλλον θα μου το αναιρέσουν πάλι (όπως έγινε όταν το άλλαξα σε tertiary). Γι’ αυτόν και για τους άλλους λόγους που ανέφερα πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερη ιδέα να αλλάξω τη διαδρομή τής επαρχιακής οδού, εκτός κι αν προκύψουν στοιχεία ότι όντως έχει οριστεί επίσημα κάποια συγκεκριμένη διαδρομή μέσα στην πόλη.

Καλησπέρα, θα πρότεινα για οποιαδήποτε αποριά να συμβουλευόμαστε το wiki, στο οποίο υπάρχουν σχεδόν τα πάντα
(συγκεκριμένα στην παράγραφο Overlays/Backgrounds υπάρχει το παρακάτω link http://www1.okxe.gr/geoserver/eygep/wms?service=WMS&version=1.3.0&request=GetMap&layers=eygep:rdndmeo&styles=&bbox=127151.5098,3865389.0728,880250.9903,4623632.3799&width=1000&height=550&srs=EPSG:2100&format=application/openlayers, στο οποίο μπορούμε να δούμε ακριβώς την πορεία εθνικού και επαρχιακού δικτύου)

εννοείται δεν το ακολουθούμε τυφλά, οτιδήποτε έχει νόημα για κάθε πόλη (σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα κτλ μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε primary και secondary σε δρόμους που δεν ανήκουν σε κάποιο δίκτυο), σε μικρότερες πόλεις συνήθως primary είναι μόνο η ΕΟ, σε κωμοπόλεις (2-10 χιλιάδες κάτοικοι) συνήθως ο κεντρικός δρόμος είναι secondary, ενώ σε χωριά tertiary

Πιο ειδικά για την Κατερίνη, primary είναι μόνο η ΕΟ1 Κατερίνη - Αλεξάνδρεια μέχρι τον κυκλικό κόμβο της Ιασωνίδη (πιο πέρα δεν το λες εθνική οδό), secondary μπορεί να είναι η Χατζόγλου/28ης Οκτωβρίου/Ειρήνης (παλαιά εθνική οδός 13 αλλά και βασική αρτηρία της πόλης), εννοείται και η 25ης Μαρτίου/Γεωργούλη για την αντίθετη κατεύθυνση), η Θεσσαλονίκης (σαν παλαιά εθνική οδός), η Εθνικής Αντιστάσεως/Σωκράτους/Φιλίππου ως ΕΠ2, η Κασσάνδρου/Δίκα σαν συνδετήρια αυτών, η ΕΟ13 επειδή ανήκει στο τριτεύον εθνικό δίκτυο και η Τερζοπούλου ως ΕΠ5

αν ακολουθούσα τυφλά το χάρτη ΕΠ5 θα ήταν όλη η Τερζοπούλου (μέχρι την Ειρήνης) το πρόβλημα είναι εκεί με την Αγίας Παρασκευής μονοδρομείται, στενεύει και δεν έχει προτεραιότητα πουθενά, και γι’αυτό χρησιμοποιείται η Ξάνθου/Αστερίου ως παράκαμψη

επίσης ως tertiary βάζω δρόμους με προτεραιότητα

Μου είχε ξεφύγει εκείνη η σελίδα, ή μάλλον την είχα ξεχάσει (αν και το νήμα δεν νομίζω ότι θα το γλυτώναμε). Οπωσδήποτε όταν πρωτοξεκίνησα δεν γνώριζα σχετικά, και οδηγός μου ήταν η γνώση μου της πόλης και οι γενικές συμβουλές σελίδων όπως αυτής, χωρίς σαφώς καθορισμένα κριτήρια. Χαίρομαι που υπάρχει ένα σύστημα για να μας βοηθήσει με την κατάταξη των οδών, και θα επιχειρήσω στο μέλλον να εξετάσω πιο προσεκτικά τα σχετικά ζητήματα, όπως θα συνεχίσω να ασχολούμαι με τη χαρτογράφηση της Κατερίνης.

Κάποια ζητήματα λύνονται εύκολα, βέβαια: είναι εύλογο το σημείο αρχής τής ΕΟ1 (με το οποίο συμφώνησε και η πηγή μου στην Αντιπεριφέρεια), όπως και ο χαρακτηρισμός τής νέας περιφερειακής οδού ως primary και όχι trunk, μιας και έχει ισόπεδους κόμβους και όρια ταχύτητας στα 70 και 80 χ.α.ω. (αν και με μπερδεύει η πρόσφατη προσθήκη του αριθμού ΕΟ13 στο υπό κατασκευή τμήμα, που μοιάζει άτοπη, εκτός κι αν αγνοώ κάποια νέα απόφαση).

Άλλα είναι πιο δύσκολο να κριθούν. Το ζήτημα του καθορισμού τριτεύοντων οδών (tertiary) με έχει απασχολήσει για αρκετό διάστημα, και ομολογώ ότι δεν είχα σκεφτεί ιδιαίτερα το κριτήριο της προτεραιότητας, εν μέρει γιατί δεν είχα αρχικά συνειδητοποιήσει τον βαθμό στον οποίο η κατανομή των τριτεύοντων επηρεάζει το πώς καθορίζονται διαδρομές μέσω του χάρτη. Βέβαια η προτεραιότητα στην πόλη διαπιστώνεται συνήθως έμμεσα, καθώς οι πινακίδες σε σχήμα ρόμβου είναι δυστυχώς σπάνιες εδώ γύρω, αλλά μπορεί να εξακριβωθεί με μερικές βόλτες με το ποδήλατο. Υποθέτω όμως ότι δεν μπορεί να είναι το μοναδικό κριτήριο. Αν όριζα ολόκληρη τη Μαραθώνος ως τριτεύουσα, για παράδειγμα, θα βρισκόταν μεταξύ τής επίσης τριτεύουσας Αγίου Δημητρίου και της δευτερεύουσας Τερζοπούλου, χωρίς άλλες παράλληλες ενδιάμεσα. Είναι αυτό σωστό ή χρήσιμο; Λογικά πρέπει να γίνουν κάποιες επιλογές. [ΠΡΟΣΘΗΚΗ: Αρχίζει να μου αρέσει το περί προτεραιότητας, και έχω ήδη κάνει κάποιες προσαρμογές στον χάρτη, αν και προφανώς δεν απαντώνται όλα τα ερωτήματα μόνο κοιτώντας τα σήματα στοπ.]

Σημεία έναρξης επαρχιακών οδών

Σε σχέση με τις δευτερεύουσες οδούς, ο χάρτης τού οδικού δικτύου βοηθάει. Αν και διατηρώ την υποψία ότι πρόκειται για πρακτική ερμηνεία παρά για ακριβή επίσημο χαρακτηρισμό των σχετικών δρόμων, εντούτοις αυτό δεν αλλάζει τίποτα: οι διαδρομές είναι οι μόνες που βγάζουν νόημα – ή τουλάχιστον έβγαζαν πριν πεζοδρομηθεί η Μεγάλου Αλεξάνδρου και μονοδρομηθούν τμήματα των Εθνικής Αντιστάσεως και Τερζοπούλου, περιπλέκοντας την κατάσταση. Πριν πιάσω τις παρακάμψεις, όμως, θα ήθελα να σταθώ λίγο στο ζήτημα των σχέσεων.

Σύμφωνα με το ΦΕΚ τού 2007 που μνημονεύω στην αρχική μου ανάρτηση, οι επαρχιακές οδοί 1, 2, 3 και 5 ξεκινούν όλες από Κατερίνη, δηλαδή από την κεντρική πλατεία, και μόνο η ΕΠ4 ξεκινά από τη χιλιομετρική θέση 2+500 τής ΕΠ3. Αυτό σημαίνει τρία πράγματα:

– Πρώτον, η ΕΠ4 εσφαλμένα αρχίζει από τη διασταύρωση της Φαρμάκη με τη Σωκράτους, καθώς η πραγματική της αρχή βρίσκεται στα φανάρια με τη Ρήγα Φεραίου.
– Δεύτερον, η ΕΠ3 πρέπει να προεκταθεί όχι μόνο κατά μήκος τής Φαρμάκη (στη θέση τής ΕΠ4) αλλά μέχρι την Πλατεία Ελευθερίας, ταυτιζόμενη με την ΕΠ2 για το αρχικό κομμάτι τής διαδρομής της. Δεν ξέρω αν τυχαίνουν συχνά τέτοιες περιπτώσεις ταυτίσεων, αλλά εδώ μάλλον χρειάζεται· η χιλιομέτρηση της ΕΠ3 το αποδεικνύει, άλλωστε, καθώς η αρχή τής ΕΠ4 βρίσκεται όντως δυόμισι χιλιόμετρα από το κέντρο.
– Τρίτον, η ΕΠ1 θα χρειαστεί κι αυτή να προεκταθεί μέχρι το κέντρο, οπότε θα έχουμε πάλι ταύτιση, μικρότερου μήκους όμως, και με την ΕΠ5 αυτήν τη φορά.

(Αν και είμαι πρόθυμος να εφαρμόσω ο ίδιος αυτές τις αλλαγές, θα εκτιμούσα ιδιαίτερα τυχόν βοήθεια με τις σχέσεις, που δυστυχώς δεν καταλαβαίνω και πολύ καλά· έχω ήδη διακόψει τη συνέχεια της ΕΠ2 στη διασταύρωση Φαρμάκη και Σωκράτους, «κατασκευάζοντας» την εκεί νησίδα, και δεν έχω καταφέρει να τη διορθώσω. Σε κάθε περίπτωση, θα ήθελα πρώτα να εξασφαλίσω συμφωνία εδώ ώστε να μην προκύψουν νέες τροποποιήσεις στη συνέχεια.)

Η συνέχεια το πρωί.

…ή τελικά το επόμενο βράδυ. Δεν θέλω να κουράζω, αλλά πιστεύω ότι οι λεπτομέρειες χρειάζονται για να βγάλουμε άκρη εδώ.

Αθανασίου Αστερίου

Επιστρέφοντας στις επαρχιακές οδούς, λοιπόν, διαπιστώνω με χαρά πως η πορεία τής ΕΠ5 έχει τροποποιηθεί ώστε να οδηγεί στην Πλατεία Ελευθερίας, και ευχαριστώ τον (ή την;) JayCBR για την αλλαγή. Από την άλλη, φοβάμαι ότι εξακολουθώ να διαφωνώ έντονα με τη χρήση τής Αθ. Αστερίου στη διαδρομή της. Τα επιχειρήματα είναι αρκετά:

  1. Η Τερζοπούλου είναι ξεκάθαρα η διαδρομή που προτιμούν οι οδηγοί, ενώ η Αστερίου είναι συγκριτικά ήσυχος δρόμος (και η προέκταση προς Πλατεία Ηρώων ακόμα πιο ήσυχη). Αυτή ήταν πάντα η εντύπωσή μου, αλλά σήμερα έκανα και μια δοκιμή: παρατήρησα πόσοι έστριβαν και πόσοι συνέχιζαν ευθεία για ένα δεκάλεπτο, από τις 16:12 έως τις 16:22. Σε αυτό το διάστημα πέρασαν 58 αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες στο ρεύμα τής Τερζοπούλου προς βορράν, από τα οποία έστριψαν στην Αστερίου τα 21 και συνέχισαν ευθεία τα 37. Η αναλογία είναι σχεδόν 1:2.
  2. Αυτό ισχύει εν μέρει επειδή δεν υπάρχουν πινακίδες που να δείχνουν από την Τερζοπούλου προς την Αστερίου, οπότε οι οδηγοί δεν ενθαρρύνονται να υιοθετήσουν εναλλακτική διαδρομή.
  3. Και δεν υπάρχει και λόγος να το πράξουν: η Τερζοπούλου είναι η λογική διαδρομή, αισθητά συντομότερη και αμεσότερη, ενώ εξυπηρετεί καλύτερα και τους οδηγούς που θέλουν να βγουν στην Αγίας Παρασκευής (είτε άμεσα είτε μέσω Αυξεντίου). Στρίβεις στην Αστερίου για να βγεις στην 25ης Μαρτίου και από εκεί ανατολικά, ή επειδή κατευθύνεσαι κάπου στην περιοχή.
  4. Αυτό που χάνεις σε απόσταση πηγαίνοντας στο κέντρο μέσω Αστερίου δεν το κερδίζεις απαραίτητα σε χρόνο, καθώς περνάς κοντά από σχολείο (όπου υπάρχει ξεκάρφωτη πινακίδα «Περιοχή 30 χ.α.ώ.» που δεν αναιρείται πουθενά στην πόλη) και βρίσκεις στοπ στον ψευδοκυκλικό κόμβο της οδού Αγίας Λαύρας. Και μετά δεν γλυτώνεις καν το πιο ενοχλητικό από τα φανάρια τής Τερζοπούλου (στην Ειρήνης).
  5. Η Τερζοπούλου ούτως ή άλλως είναι η αρχική διαδρομή: όχι μόνο εμφανίζεται ως τέτοια στον χάρτη τού οδικού δικτύου, αλλά κάποτε λεγόταν οδός Λαρίσης και έτσι τη θυμούνται ακόμα οι παλαιότεροι. Η εναλλακτική είναι συγκριτικά καινούργια – η προέκταση προς την Πλατεία Ηρώων διανοίχθηκε περί το 2009, μαζί με τον κυκλικό κόμβο, ενώ η είσοδος τής Αστερίου από την Τερζοπούλου δεν υπήρχε μέχρι τη δεκαετία τού '90 το νωρίτερο.
  6. Αν και στενεύει σε μια λωρίδα μονοδρόμου, η Τερζοπούλου δεν υποχρεώνει σε υπερβολική ελάττωση ταχύτητας και είναι εύκολο να προσπελάσει κανείς το συγκεκριμένο κομμάτι (χωρίς πλάκα, θυμίζει λίγο πίστα, είναι ωραία καμπή). Προτεραιότητα όντως παραχωρείται στην Αγίας Παρασκευής –και μόνον εκεί, αν δεν μετράς φανάρια και κυκλικούς κόμβους– αλλά η τελευταία έχει αποκτήσει αυξημένη σπουδαιότητα και ανήκει στον λεγόμενο δεύτερο (ή μέσο) δακτύλιο τής πόλης. Όλοι οι δρόμοι που συναντούν τον δακτύλιο παραχωρούν προτεραιότητα (βλέπε παρακάτω).

Επομένως θα ήθελα να αντιπαρατάξω τη διαδρομή Τερζοπούλου-Ειρήνης για την κατεύθυνση προς κέντρο, διατηρώντας την υπάρχουσα 25ης Μαρτίου - Ξάνθου - Τερζοπούλου για την κατεύθυνση προς Δίον.* Είναι η μόνη διαδρομή που βγάζει νόημα για κάποιον που ξέρει την πόλη, ενώ σε καμία περίπτωση η Αστερίου δεν πρόκειται για την αρτηρία που θα περίμενε κανείς να συναντήσει βλέποντας στον χάρτη οδούς χαρακτηρισμένες ως secondary.

  • Η Σανταρόζα δεν υπάρχει λόγος να ανήκει στη διαδρομή, αλλά ο χαρακτηρισμός της ως δευτερεύουσας οδού θα έλεγα είναι δικαιολογημένος, τόσο θεωρητικά (είναι μικρός αλλά σημαντικός συνδετικός κρίκος τού επαρχιακού δικτύου) όσο και πρακτικά (δέχεται μεγάλο όγκο κυκλοφορίας και είναι πύλη για την 25ης Μαρτίου, τις νοτιοανατολικές συνοικίες και δύο σχολικά συγκροτήματα).

Δακτύλιοι και παρακαμπτήριες

Το θέμα τού δακτυλίου αναδείχθηκε στον τοπικό τύπο (στον όποιο περιορισμένο βαθμό) κυρίως χάρη στην κατασκευή των κυκλικών κόμβων κατά μήκος του και την πιθανότητα αμφιδρόμησης της Κίτρους· βλέπε ενδεικτικά άρθρα εδώ και εδώ (στο τελευταίο μάλλον παπαγαλίζουν δελτίο τύπου τού δήμου). Δεν έχω δει τη συγκοινωνιακή μελέτη στην οποία αναφέρονται, αλλά έχω έρθει σε επαφή με τον δήμο και θα προσπαθήσω να μάθω ό,τι μπορώ. Στο μεταξύ, η περίληψη παλαιότερης μελέτης εδώ περιγράφει την ίδια διάρθρωση σε τρεις περίκεντρους δακτυλίους, από τους οποίους ο πρώτος (εξωτερικός) αποτελείται κυρίως από την Πλαστήρα και παραποτάμιους δρόμους, ο δεύτερος (μεσαίος) περιζώνει το ευρύτερο κέντρο τής πόλης με οδούς διπλής κατεύθυνσης, και ο τρίτος (εσωτερικός) περικλείει τον πεζοδρομημένο πυρήνα τού κέντρου κυρίως με μονόδρομους αριστερόστροφης φοράς.

Έχει ήδη αναφερθεί η διαδρομή Χατζόγλου - 28ης Οκτωβρίου - Ειρήνης ως παλαιά εθνική οδός 13 και βασική αρτηρία τής πόλης, αλλά αυτό πρόκειται μόνο για το ανατολικό μισό τού κεντρικού άξονα. Το δυτικό μισό είναι η διαδρομή Μεγάλου Αλεξάνδρου - 7ης Μεραρχίας, και ως δευτερεύουσες οδοί πρέπει να θεωρηθούν και εκείνες που συνδέουν τα δύο μισά, παρακάμπτοντας τον πεζόδρομο και διασφαλίζοντας την ακεραιότητα της κρίσιμης αυτής αρτηρίας. Είναι ακριβώς αυτός ο ρόλος τού τρίτου δακτυλίου, που στην παλιά μελέτη ακολουθεί τη διαδρομή Εθνικής Αντιστάσεως - Ζαλόγγου - Μεγάλου Αλεξάνδρου - Μητροπόλεως - Ανδρούτσου - Βαρδάκα - Τερζοπούλου - Ειρήνης. Όλοι αυτοί οι δρόμοι είναι σημαντικές αρτηρίες και αντιπροσωπεύουν την παλιά ΕΟ13, οπότε θεωρώ πως σε αυτήν την περίπτωση δικαιολογούμαι να αναιρέσω τον υποβιβασμό τού νοτίου σκέλους από secondary σε tertiary. Αν αυτό συνδυαστεί με τη μεταφορά τής ΕΠ5 στην Τερζοπούλου, θα προκύψει ένα βασικό δίκτυο καλώς συναρμοσμένο και πολύ κοντά στις πραγματικές συνθήκες.

Να σημειωθεί εδώ ότι με το αρχικό σχέδιο η 16ης Οκτωβρίου είχε φορά προς την πλατεία και κατόπιν αντιδρομήθηκε. Τώρα προσφέρει τη συντομότερη διαδρομή από την πλατεία προς τη Μεγ. Αλεξάνδρου και πρακτικά παρακάμπτει ένα μέρος τού δακτυλίου, αλλά η κυκλοφορία είναι κάπως μοιρασμένη μεταξύ των δύο δρόμων (ανάλογα και με την προέλευση των οχημάτων) και το αστικό λεωφορείο εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τη Ζαλόγγου, οπότε θεωρώ σκόπιμο να παραμείνουν αμφότερες δευτερεύουσες. Από την άλλη, το τμήμα τής 16ης Οκτωβρίου μεταξύ Ζαλόγγου και Σβορώνου έχει ρόλο και κυκλοφορία που συγκρίνονται με της Σκρα, και το υποβίβασα σε τριτεύουσα.

Η ίδια η Σβορώνου δεν είναι επαρχιακή ή εθνική οδός, νυν ή πρώην, και επίσης δεν έχει και τόσο μεγάλο όγκο κυκλοφορίας. Αν βέβαια αναγνωρίσουμε το μέγεθος της Κατερίνης και κοιτάξουμε το θέμα των δευτερευουσών με λίγη ελαστικότητα, τότε μπορούμε να τη θεωρήσουμε συνδετήρια με τις επαρχιακές από το πάρκο και τα νοτιοδυτικά, και η προαγωγή αυτού του δρόμου δικαιολογείται. Με το ίδιο κριτήριο όμως, η Θεσσαλονίκης συνδέει τα νότια με την ΕΟ1 (και τα ΚΤΕΛ, και τα δικαστήρια, και την αστυνομία) παρακάμπτοντας το κέντρο, και κακώς υποβιβάστηκε στις πρόσφατες αλλαγές. Αμφότερες οδοί αποτελούν τμήμα τού δεύτερου δακτυλίου, που (σύμφωνα με τα άρθρα των ανωτέρω συνδέσμων μου) ακολουθεί τη διαδρομή Τερζοπούλου - Αγίας Παρασκευής - Μακαρίου Κίτρους - Νοσοκομείου - 7ης Μεραρχίας - Σβορώνου - Εθνικής Αντιστάσεως - Κίτρους - Κασσάνδρου - Θεσσαλονίκης.* Να τι ωραία ταιριάζει λοιπόν και η Κίτρους, που χαρακτηρίστηκε δευτερεύουσα χάρη στην ανάγκη παράκαμψης του μονοδρόμου στην Εθν. Αντιστάσεως.

  • Αυτή η διαδρομή διαφέρει από τον δακτύλιο της παλιάς μελέτης μόνο στο βόρειο άκρο της, όπου η αμφιδρόμηση της οδού Δοϊράνης μπορεί να σταθεί πιο δύσκολη και από εκείνην τής Κίτρους, και αντ’ αυτής χρησιμοποιείται η Πλατεία Ξανθοπούλου (υδραγωγείο).

Με προφανή τη σπουδαιότητα του βόρειου μισού τού δακτυλίου, το ερώτημα είναι αν μας παίρνει να αναβαθμίσουμε και το νότιο μισό. Δίσταζα να το κάνω, και μόνο το πρώτο τμήμα τής οδού Αγίας Παρασκευής (έως τη διασταύρωση με τη Λαχανά και την Παρμενίωνος) έκρινα ότι έχει τέτοιον όγκο κυκλοφορίας ώστε να το ορίσω ως secondary, μέχρι που αυτό αναιρέθηκε πρόσφατα. Από ρυμοτομικής άποψης, όμως, δεν είναι παράλογο.

Γενικά το οδικό δίκτυο των νότιων συνοικιών τής Κατερίνης είναι συγκριτικά υποανάπτυκτο, το δίχως άλλο επειδή το φυσικό εμπόδιο του Πέλεκα και ο μικρότερος αριθμός χωριών προς τον νότο ευνόησαν τη δημιουργία μόνον ενός οδικού άξονα προς εκείνη την κατεύθυνση (την Τερζοπούλου), σε αντίθεση με το πιο ακτινωτό δίκτυο επαρχιακών και εθνικών οδών προς τα βόρεια. Στα νοτιοανατολικά αυτό μετριάζεται από τις συνδέσεις με τον αυτοκινητόδρομο και τις παράλληλες προς αυτόν οδούς, αλλά στα νοτιοδυτικά ολόκληρη η περιοχή χαρακτηρίζεται από λιγότερη διαμπερή κυκλοφορία (through traffic) και απουσία μεγάλων αρτηριών. Αυτό μας αφαιρεί τη δικαιολογία των επαρχιακών οδών για τον χαρακτηρισμό δρόμων ως secondary, αλλά ταυτόχρονα ενισχύει τη σχετική σπουδαιότητα του άξονα Αγίας Παρασκευής - Μακαρίου Κίτρους, ελλείψει άλλων σημαντικών διαύλων στην περιοχή. Ο άξονας αυτός συνδέει τις ανατολικές περιοχές με το πάρκο και το κολυμβητήριο, και συνδέει μεταξύ τους –και με το κέντρο– σημαντικές συλλεκτήριες όπως η Αγίου Δημητρίου, η Παπάγου-Ενιπέως και η Ιάσονος-Κατερινιώτου, εξυπηρετώντας σχεδόν ολόκληρο το νοτιοδυτικό τεταρτημόριο τής πόλης. Είναι λοιπόν σαφώς σπουδαιότερος δρόμος από τις υπόλοιπες τριτεύουσες, και αποτελεί το τελευταίο κομμάτι του παζλ που λείπει από το βασικό οδικό δίκτυο της πόλης αυτήν τη στιγμή.