Καλημέρα. Ασχολούμαι από το περασμένο καλοκαίρι με τη χαρτογράφηση της Κατερίνης, και με προβληματίζει το θέμα τής διαδρομής που ακολουθούν οι επαρχιακές οδοί μέσα στην πόλη. Ως πρωτεύουσα νομού και ευρισκόμενη γεωγραφικά στο κέντρο του, η Κατερίνη αποτελεί το σημείο έναρξης αρκετών πρωτεύουσων επαρχιακών οδών, από τις οποίες τέσσερις ξεκινάνε από την ίδια την πόλη και όχι από κάποιο σημείο άλλης οδού (σύμφωνα με τους ορισμούς που δίδονται στο ΦΕΚ 1866/τ.Β΄/14.9.2007). Δεν είναι ξεκάθαρο, όμως, με ποιους δρόμους τής πόλης ταυτίζονται αυτές οι επαρχιακές οδοί, ώστε να εξασφαλίσουμε μεγαλύτερη ακρίβεια για τις σχέσεις (relations) που τις αποτυπώνουν στον χάρτη.
Μίλησα πρόσφατα με άτομο στην αντιπεριφέρεια που ασχολείται με τα συγκοινωνιακά, και μου είπε ότι δεν υφίσταται τέτοια ταύτιση: οι οδοί θεωρείται ότι ξεκινούν από το κέντρο της πόλης, και αυτό είναι όλο. Η πορεία τους μέσα από τον αστικό ιστό νοείται στο περίπου, και παρότι η περιφέρεια είναι τυπικά υπεύθυνη για τη συντήρηση των επαρχιακών οδών σε ολόκληρο το μήκος τους, έμεινα με την εντύπωση ότι ασχολείται μόνο με το τμήμα εκτός των ορίων τής πόλης και αφήνει τα ενδότερα στον δήμο – κάτι που θα έπρεπε να είχε γίνει επίσημα εξαρχής. Οφείλω να ομολογήσω ότι έχει κάποια λογική αυτό, από τη στιγμή μάλιστα που έχουμε να κάνουμε με κοινούς δρόμους και όχι με καμιά τετράιχνη λεωφόρο.
Βέβαια παραμένει γεγονός ότι οι επαρχιακές οδοί αναγράφονται στον χάρτη μας όχι μόνο έξω από τις πόλεις αλλά και μέσα, και το ερώτημά μου είναι κατά πόσον υπάρχει κάποια πηγή για το αστικό τμήμα των διαδρομών που ακολουθούν. Θα με ενδιέφερε πολύ να συμβουλευόμουν κι εγώ μια τέτοια πηγή, αλλά αν τελικά οι διαδρομές αποτελούν προϊόν τής κρίσης τού χρήστη που τις όρισε, όπως νομίζω ότι συμβαίνει, αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να τις αλλάξουμε κατά περίπτωση, ώστε να ανταποκρίνονται καλύτερα στα τοπικά δεδομένα.
Το βασικό πρόβλημα με την υφιστάμενη κατάσταση είναι ότι αν, για τον οποιονδήποτε λόγο, μια επαρχιακή οδός θεωρείται ότι περνάει από δρόμο που δεν είναι κεντρικός, αυτός θα οριστεί ως δευτερεύων (secondary) στον χάρτη παρά το γεγονός ότι αυτό δεν δικαιολογείται καθόλου από τον όγκο κυκλοφορίας που διέρχεται από αυτόν. Έτσι καταλήγει να διαστρεβλώνεται η συνολική εικόνα της πόλης ως προς την κατανομή των βασικών αρτηριών, ενώ για τους οδηγούς που κατευθύνονται προς την επαρχιακή οδό για να φύγουν από την πόλη (ή το αντίστροφο), απεικονίζεται στον χάρτη μια καθιερωμένη διαδρομή που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Για να επανέλθω στο παράδειγμα της Κατερίνης, πριν από μερικούς μήνες υποβάθμισα μια τέτοια δευτερεύουσα οδό σε τριτεύουσα (την Αθανασίου Αστερίου), χωρίς να τροποποιήσω τη διαδρομή τής επαρχιακής οδού 5, αλλά αυτή μου η αλλαγή αναιρέθηκε προσφάτως. Ίσως ήταν καλύτερα έτσι, γιατί κι εμένα δεν με ικανοποίούσε πλήρως η αναντιστοιχία μεταξύ χαρακτηρισμού (επαρχιακή) και επιπέδου (tertiary). Η συγκεκριμένη οδός όμως ούτε κατά προσέγγιση δεν αποτελεί αρτηρία, και πιστεύω πως η βέλτιστη λύση θα ήταν να μετέφερα την ίδια την επαρχιακή οδό ώστε να διέρχεται από κεντρικότερο δρόμο (και να καταλήγει στην κεντρική πλατεία, κάτι που τώρα δεν ισχύει). Θα ήθελα όμως να ακούσω και άλλες απόψεις πριν κάνω κάτι, από τη στιγμή μάλιστα που έχω περιορισμένη εμπειρία στη διαχείριση σχέσεων και ίσως χρειαστώ βοήθεια ώστε να μη χαλάσω τίποτα.