Als ik rond kijk bij uitgezette wandelroutes in bossen en parken kom ik regelmatig een zelfde fenomeen tegen:
De route loopt in een rondje en komt op een bepaald punt bij elkaar
Een (kort) traject moet in beide richtingen afgelegd worden om de rondgang te bereiken.
Nu zijn er relaties waarbij:
a) Het toegangstraject twee keer achterste voren is toegevoegd aan de hoofdrelatie
b) Het toegangstraject enkelvoudig is geregistreerd in een aparte relatie en vervolgens als kindrelatie aan de hoofdrelatie toegevoegd.
ad a) JOSM klaagt over het feit dat wegen dubbel zijn toegevoegd. Laat dit wel toe. Bij analyse van de relatie krijg je de werkelijke lengte van de route te zien. Een GPX export geeft de volledige route.
ad b) Door de extra relatie voorkom je klachten van JOSM. De kind relatie wordt niet meegenomen in de analyse. De GPX export vergeet de kind relatie en de wandeling wordt onvindbaar. Ook als de analyse software en de GPX export verbeterd worden zullen in dit soort gevallen nooit juiste resultaten behaald worden omdat niet duidelijk is dat de kindrelatie twee keer moet worden meegenomen.
Is het vreemd te concluderen dat methode A prevaleert boven methode B?
Er is één tool zijn stuk (de relation analyser). Fix de tool, niet de tagging.
De Bosdijkroute (een skeelerroute) heeft drie van die “aanloopstukjes” en een vierde startpunt op de route zelf. Normaal gesproken zal een skeeleraar dus slechts één of geen van die stukjes skeeleren.
Of om bij wandelroutes te blijven: Eén van de klassieke wandelroutes in Nederland (het voetstappenpad rondom Hilversum) heeft een stuk of tien startpunten waarvan de meeste niet op de route zelf liggen. Daar loopt men ook niet bij elk startpunt heen en weer, maar volg je gewoon de hoofdroute.
Goed, dat snap ik. Dit antwoord had ik reeds verwacht.
Maar dan nu de bruikbaarheid van de gegevens.
Hoe moet ik nu jouw aanloopstukjes die je slecht in 1 richting gemapt heb in een GPX of route bestand proppen?
Ik zou geen oplossing weten.
Jij?
Ik denk dat we wellicht een derde oplossing moeten vinden.
Ik map namelijk voor de bruikbaarheid en niet om het mappen.
Eigenlijk map ik dus meer voor het “Resultaat van de renderer” dan voor het mappen zelf of voor de renderer.
Als je mijn bericht leest, dan zie je dat je het sowieso moet oplossen voor die routes waar het onzin is om alle aanlooproutes in de hoofdroute te frotten. Als je dat gedaan hebt, is het dus ook opgelost voor die routes die er maar één hebben. Bovendien had ik het daar alleen nog maar over routes met meer dan één aanlooproute. We hebben het helemaal nog niet gehad over routes met routeverkortingen of alternatieve omwegen. Daar speelt namelijk precies hetzelfde “probleem”.
De aanlooproutes zijn niet “slecht in 1 richting gemapt”. Er staan namelijk geen oneway=yes tags op.
Er is geen enkele reden waarom één GPX bestand maar één route kan bevatten. Net zo goed dat je alle losse etappes van “Dwars door Gelderland” als losse routes in één GPX bestand kunt stoppen, kun je dat ook met delen van een kortere wandeling doen.
Als je ze echt als één route in één GPX bestand wil hebben, dan zul je er voor moeten zorgen dat die ene tool die dat nu niet kan wordt verbeterd of “vervangen”. Het is voor een computer duidelijk niet zo moeilijk om de de boel samen te voegen. De renderers slagen er namelijk ook al in.
Ik ben het in grote lijnen met je eens.
Om uitvoering van dit soort zaken wat beter te stroomlijnen denk i8k dat een kleine toelichting op de Wiki voor velen gewaardeerd zal worden.
